La zona (2007)

Regie: Rodrigo Plá | 97 minuten | drama | Acteurs: Daniel Giménez Cacho, Maribel Verdú, Carlos Bardem, Daniel Tovar, Alan Chávez, Mario Zaragoza, Marina de Tavira, Andrés Montiel, Blanca Guerra, Enrique Arreola, Gerardo Taracena

Van het begin tot het eind op het puntje van je stoel zitten. Dat maak je niet vaak mee. Rodrigo Plá krijgt het voor elkaar. Anderhalf uur lang ben je niet voor het beeld weg te slaan bij ‘La Zona’. De cameravoering is steeds weer perfect gekozen. Dan weer zien we ‘De Zone’ door een bewakingscamera, dan weer zoomen we in op een geblindeerde auto, alles geeft je het onheilspellende gevoel dat er weer iets verschrikkelijks gaat gebeuren. De opbouw van het verhaal werkt ook mee aan een strakke spanningsboog. De flashbacks en flashforwards zijn goed ingekapseld in de film en houden je behoorlijk bij de les. Om de verhaallijn tot in de puntjes te kunnen volgen lijk je geen seconde te kunnen missen. Binnen no time weet je niet meer ‘wie bij wie’ hoort en wat ze voor plannen in hun schild voeren.

De alertheid die van de kijker verwacht wordt is soms net iets te veel van het goede. Je moet ook ontspan-momenten hebben in een film met veel spanning en dat is in ‘La Zona’ nauwelijks het geval. In deze film maak je je al zorgen als je een vrouw alleen in de keuken aardappels ziet staan schillen. Door de muziekvoering en manier van filmen – wij zien ook niet wat zij niet ziet – denk je dat ze binnen de kortste keren gegrepen wordt door het kwaad.

Bewonderenswaardig is het acteerwerk van de jongeren in ‘La Zona’. Naast dat het opvallend is dat er zoveel jonge acteurs in deze film rondlopen kun je stellen dat zij zeer overtuigend spelen en je compleet meeslepen in hun ellende. Wanneer ze achtervolgd worden of wanneer ze betrapt worden op wat dan ook, voel je de spanning en hoop je steeds weer dat ze weten te ontsnappen.

De manier waarop de gemeenschap van La Zona en de politie van Mexico City meerdere malen tegenover elkaar komen te staan is zenuwslopend. Je weet niet wie goed of slecht is en wie goed of slecht doet, je voelt alleen maar dat niks helemaal pluis is. Beide partijen zijn angstig en gaan te werk als katten in het nauw, waardoor nooit de juiste beslissing genomen lijkt te worden.

Plá heeft heel duidelijk in beeld gebracht hoe de kloof tussen arm en rijk kan zijn in een stad als Mexico City en roept voornamelijk sympathie op voor de armen die koste wat het kost proberen te overleven in de grote stad. Het is dan ook meelijwekkend om te zien dat de straatschoffies in ‘La Zona’ het er niet goed vanaf brengen doordat zij gepakt worden door mensen die net zo’n grote angst hebben: er niet bijhoren, geen gemeenschap hebben om in te leven.

Op dramatische wijze toont Rodrigo Plá ons de harde kant van een samenleving, waar niemand ontzien wordt, ook kinderen niet. ‘La Zona’ is een zeer intrigerende, krachtige film die je niet snel zal vervelen en je constant met de neus op de feiten drukt: het leven gaat niet altijd over rozengeur en maneschijn.

Jard Diederiks

Waardering: 4

Bioscooprelease: 23 oktober 2008