Le grand soir (2012)

Regie: Benoît Delépine, Gustave Kervern | 92 minuten | drama, komedie | Acteurs: Benoît Poelvoorde, Albert Dupontel, Brigitte Fontaine, Areski Belkacem, Bouli Lanners, Serge Larivière, Stéphanie Pillonca, Miss Ming, Chloé Mons, Yolande Moreau

‘Le grand soir’ vertelt het verhaal van twee broers. Not en Jean Pierre zijn uitgesproken tegenpolen. Not is een punker, zijn rimpels en donkere kringen om zijn ogen (extra aangezet met potlood) openbaren een hard leven op straat. Hij wordt vergezeld door een trouw hondje, dat het gedrag van zijn baasje ten opzichte van de gevestigde orde lijkt te kopiëren. Jean Pierre heeft het – naar conventionele maatstaven althans – wat beter voor elkaar. Hij heeft een baan als matrassenverkoper, maakt zich druk om statusverhogende aankopen en is onlangs vader geworden van een schattig dochtertje. Maar er is – uiteraard – meer dan de buitenkant toont in deze tragikomedie van regisseursduo Benoît Delépine en Gustave Kervern.

Delépine en Kervern beroeren met hun vijfde film een actueel pijnpunt in onze samenleving: de economische crisis. Hoewel het thema in films natuurlijk inmiddels uitgeknepen is tot en met, is de benadering van het Franse duo wel origineel. In het begin van de film zien we hoe Jean Pierre moeite doet om een matras te verkopen, maar de potentiële klant zegt doodleuk dat hij het matras alleen in de winkel uit wil proberen, om het vervolgens online goedkoper aan te schaffen. Herkenbaar, nietwaar? Wanneer Jean Pierre zijn targets dan ook niet haalt, wordt hij zonder meer aan straat gezet, afgedankt, bij het grof vuil gedumpt. Het duurt niet lang of zijn oudere broer neemt hem onder zijn hoede. In een komische scène zien we hoe hij probeert voor zijn broer een sollicitatiegesprek te regelen, maar zoiets kan natuurlijk niet goed gaan. De twee trekken steeds meer samen op, en langzaam maar zeker overtuigt Not zijn broer van de enige echte juiste manier van leven: punk. Samen proberen ze de wereld te verbeteren. Maar of dat lukt?

De beste momenten van ‘Le grand soir’ bestaan uit droogkomische scènes, meestal met de overtuigend acterende Benoît Poelvoorde in het centrum van de belangstelling, maar ook een schitterend gefilmd shot met een draaimolen is het neusje van de zalm wat zwartgallige humor betreft. Jammer genoeg biedt het scenario te weinig ruimte aan dat soort huzarenstukjes. De film lijkt eerder uit losse sketches te bestaan, zodat oninteressante, doelloze scènes de sporadische briljante afwisselen. De personages die Not en Jean Pierre tijdens hun reis ontmoeten, hebben niet hun weerslag in de ontwikkeling van de twee, ze hadden ze net zo goed niet tegen kunnen komen. ‘Le grand soir’ kabbelt daardoor een beetje voort. De kijker zal het moeite kosten de aandacht er bij te houden. Daar doen de cameo’s van Bouli Lanners en Gérard Depardieu helaas niets aan.

Wel sterk is de setting: een volstrekt inwisselbaar, zielloos winkelgebied aan de rand van een grote Franse stad, waar restaurants als de Pataterie van de ouders van de twee broers hun plaats hebben verworven tussen doe-het-zelf-zaken, meubelwinkels en grote supermarchés. Je kunt er meer kopen dan je ooit nodig zult hebben. Het is consumentisme versus besparingen: want in de Pataterie hangen ze er nu niet bepaald met de benen uit. De cameravoering is vaak wel mooi en inventief en doet recht aan de excentrieke, unieke humor. ‘Le grand soir’ is een aardige liefdesverklaring aan het onconventionele, maar dankzij de hier en daar saaie plot weet de film jammer genoeg niet echt te beklijven.

Monica Meijer

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 21 maart 2013
DVD-release: 18 juni 2013