Mary (2005)
Regie: Abel Ferrara | 83 minuten | drama | Acteurs: Juliette Binoche, Forest Whitaker, Matthew Modine, Francine Berting, Giovanni Capalbo, Massimo Cortesi, Marion Cotillard, Ettore D’Allessandro, Heather Graham, Emanuela Jovannitti, Marco Leonardi, Mario Opinato, Elaine Pagels, Stefania Rocca, Gabriella Wright
In ‘Mary’ portretteert regisseur Abel Ferrara de filmmaker Tony Childress (Matthew Modine) die een succesvolle en controversiële film over het leven van Jezus Christus gemaakt heeft genaamd ‘This Is My Blood’. Hij speelt daarin zelf de hoofdrol omdat hij geen betere acteur kon vinden.
Het is vrij duidelijk dat Abel Ferrara met ‘Mary’ de oprechtheid achter het grote succes van ‘The Passion of the Christ’ en vooral van de man achter dat succes Mel Gibson in twijfel trekt. De regisseur van de film ‘This Is My Blood’ wordt neergezet als een narcistische pseudo-religieuze charlatan.
Daartegenover staat de rol van Juliette Binoche als de Europese topactrice Marie Palesi, die zich na haar rol als Maria Magdalena volledig heeft teruggetrokken uit de publiciteit. Ze heeft zich dermate vereenzelvigd met haar rol dat ze besloot haar leven te gaan wijden aan contemplatie en spiritualiteit.
De derde hoofdpersoon is Forest Whitaker die de talkshow-presentator Ted Younger speelt. In zijn talkshows behandelt hij religieuze thema’s. In sommige fragmenten discussiëren een aantal echte theologen over de interpretatie van bepaalde religieuze teksten. Als de auto die Younger en Childress van de première ophaalt wordt bekogeld door Joodse fanatici, wordt duidelijk dat de theologische geschillen in de harde werkelijkheid tot chaos en geweld leiden. Ted Younger raakt steeds meer betrokken bij zijn onderwerp religie als zijn zwangere vrouw in levensgevaar verkeert. De aanvankelijk agnostische talkshow-host roept de hulp van god in, in een scène waarin Whitaker overigens een sterk staaltje overacting weggeeft. De vraag is of dit ook de bedoeling was.
De film lijkt vooral te gaan over de oprechtheid van geloofsbeleving dat kan ontaarden in fanatisme. Aan de ene kant zien we filmmaker en poseur Tony Childress die het geloof gebruikt om zijn heroïsch ego te strelen en daar tegenover staat de in zichzelf gekeerde actrice Marie Palesi die alle banden met de werkelijkheid lijkt te verliezen. We horen theologen op een zeer abstract niveau praten over de Talmoed en tegelijkertijd smijten religieuze fanatici de ruiten van critici in.
Tegen de achtergrond van dit dualisme laat Ferrara beelden zien van zinloos geweld en glijdt de camera onder de imposante glazen torens van Manhattan. Met 9/11 in het achterhoofd is de broosheid van de samenleving voelbaar.
De film maakt een demythologiserend statement over religie, maar dat op zich is niet genoeg om de film in zijn geheel boeiend te noemen.
Jeroen Poldermans
Waardering: 3.5
Bioscooprelease: 2 maart 2006