Naakt (2006)
Regie: Albert Jan van Rees | 7 minuten | korte film | Acteurs: Sem Roeters, Frederieke Pijl, Marike van Weelden, Roosmarijn Luyten, Anke van ’t Hof
Een verrassende invalshoek en dito hoofdpersoon maken deze verfrissende korte film leuk om te zien. Vooral het gedeelte in de sauna (bijna de hele film) is goed uitgewerkt. Bijna woordeloos kijken we mee met de nieuwgierige blik van het jongetje. Hij bekijkt iedereen van top tot teen en verbaast zich over de verscheidenheid aan mensen en lichamen. Vooral de borsten, billen en piemels worden veelvuldig en in close-up in beeld gebracht. De figuranten zijn erg goed gecast en passen perfect bij de groeiende verbazing van een kleine jongen in de sauna.
Minder is het einde van de film, als blijkt dat de jongen zijn belevenissen van die dag in zijn dromen verwerkt en we plotseling midden in een seksuele fantasie van een jongetje van zeven zijn beland. Willen we dat eigenlijk wel? In eerste instantie heeft de film iets schattigs en onschuldigs over zich, maar door deze droomsequentie krijgt het allemaal iets verontrustends met zich mee.
Ook is niet duidelijk welke boodschap de makers – regisseur Albert Jan van Rees, onder andere bekend als regisseur van ‘Daar Vliegende Panters’ en Diederik Ebbinge, één van de Vliegende Panters! – in de film hebben willen stoppen. Het lijkt of rond het geestige uitgangspunt – een klein jongetje in de sauna – een begin en een eind is gevormd wat eigelijk los staat van de rest van de film. Dat het einde vrijwel hetzelfde is als het begin is qua vorm een pluspunt (de cirkel is rond), maar niet iets wat we nog nooit eerder hebben gezien.
Het camerawerk is erg goed, vooral in de sauna en in de droomsequentie. Alles is erg kleurig en aangenaam vormgegeven, en zelfs een zoetsappige slow-motion wordt niet geschuwd. Ook het jongetje wordt erg leuk gespeeld door Sem Roeters, die vooral door zijn onderzoekende blik en onschuldige gezicht in het oog springt. Bij elkaar opgeteld zijn de hoofdpersoon, het mooie camerawerk en de grappige figuranten reden genoeg om deze korte film een keer te bekijken, en het einde kun je ook snel weer vergeten.
Ruby Sanders