Out Stealing Horses – Ut og stjæle hester (2019)

Regie: Hans Petter Moland | 122 minuten | drama | Acteurs: Stellan Skarsgård, Bjørn Floberg, Tobias Santelmann, Danica Curcic, Pål Sverre Hagen, Gard B. Eidsvold, Jon Ranes, Sjur Vatne Brean, Torjus Hopland Vollan, Tone Beate Mostraum, Anders Baasmo Christiansen

De in Noorwegen geboren Hans Petter Moland staat voornamelijk bekend om zijn film ‘Kraftidioten’ en diens eigen Amerikaanse remake ‘Cold Persuit’, zwart-humoristische misdaadfilms waarin een oudere man wraak neemt op de misdadigers die zijn zoon hebben vermoord. Dit zijn erg kille en ruwe films, doorspekt met een diepe laag aan cynische humor. Met ‘Out Stealing Horses’ werkt Moland maar liefst voor de vijfde keer samen met acteur Stellan Skarsgård, die ook al de hoofdrol in ‘Kraftidioten’ speelde. Maar dit is waar de overeenkomsten tussen de twee films stoppen, want waar ‘Kraftidioten’ erg uitgesproken was in zijn plot, is ‘Out Stealing Horses’ juist een zeer rustige en terughoudende film.

‘Out Stealing Horses’ begint in november 1999, vlak voor het nieuwe millennium. Na het verlies van zijn vrouw bij een auto-ongeluk, verhuist de gepensioneerde Trond (Stellan Skarsgård) terug naar Noorwegen. Hier brengt hij zijn dagen in totale eenzaamheid door, totdat hij op een avond zijn eigenzinnige buurman Lars (Bjørn Floberg) tegen het lijf loopt. Het is precies deze Lars, die Trond tientallen jaren niet heeft gezien, die hem terugvoert naar zijn kinderjaren. Plots herleeft hij allerlei herinneringen aan de zomer van 1948, toen hij vijftien jaar oud was en een aantal weken in de bergen woonde samen met zijn vader. Dit was de zomer waarin hij paarden stal met zijn vriend Jon en voor het eerst verliefd werd. Maar het was ook de zomer waarin een tragisch ongeluk plaatsvond en de geheimen van zijn vader aan het licht kwamen. Het was de zomer waarin Trond voorgoed zijn onschuld verloor…

Het sterkste aspect van ‘Out Stealing Horses’ is zonder twijfel het camerawerk van Rasmus Videbæk. Er wordt hier door Videbæk een zeer indrukwekkende blik in de natuur van Noorwegen geboden. Of het nu het ijzige besneeuwde landschap van de 1999-tijdlijn is, of de weelderige groene weides van de 1948-tijdlijn, het is te allen tijde oogverblindend mooi. Het is dan ook niet moeilijk om te begrijpen waarom hij op het Filmfestival van Berlijn een prijs voor zijn camerawerk binnensleepte. Elke kijker zal zonder twijfel na deze kijkervaring een vakantie naar Noorwegen overwegen.

Maar waar de uitstraling van de film excelleert, laat het daadwerkelijke verhaal jammer genoeg veel te wensen over. De plot van ‘Out Stealing Horses’ bevat veel zware en mistroostige momenten, maar toch weet de film nooit oprecht ontroerend te zijn. Het grote tragische ongeluk van de film is zeer treurig, maar de personages gedragen zich achteraf zo monotoon en gesloten dat het uiteindelijk nog maar weinig indruk achterlaat. Het ongeluk lijkt in veel opzichten geen enkele betekenis voor hen te hebben, niemand praat er ooit over. En dat leidt vervolgens tot nog een probleem met de film. Omdat alle personages niet bereid of niet in staat zijn om met elkaar te praten, moet het verhaal regelmatig worden verteld door middel van voice-over. Veel scènes worden als een gevolg hiervan van enige vorm van nuance beroofd. Het wordt de kijker allemaal voorgekauwd.

Naast de afwezige emotionele laag, mist de film ook een duidelijke structuur. Sommige momenten zijn namelijk gehaast en passen niet goed in het totaalbeeld van de film. Wanneer de jonge Trond de waarheid over het verleden van zijn vader leert, eindigen we bijvoorbeeld ineens in 1943. Deze korte reis naar de Tweede Wereldoorlog krijgt nauwelijks de tijd om zich voldoende te ontwikkelen. Er zit één spannend moment in dit gedeelte, maar uiteindelijk laat deze trip naar het verleden geen blijvende sporen achter. In plaats van deze blik in het verleden, had er meer tijd kunnen worden besteed aan de ontwikkeling van de personages. Want desondanks het prachtige camerawerk, blijft ‘Out Stealing Horses’ uiteindelijk een erg afstandelijke film.

Len Karstens

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 9 januari 2020
DVD-release: 2 april 2020