Planet Terror (2007)

Regie: Robert Rodriguez | 90 minuten | actie, horror, science fiction | Acteurs: Rose McGowan, Freddy Rodriguez, Alicia Rachel Marek, Bruce Willis, Carlos Gallardo, Dean Fernando, Emmy Robbin, Jeff Fahey, Jordan Ladd, Josh Brolin, Marley Shelton, Michael Biehn, Michael Parks, Naveen Andrews, Nicky Katt, Quentin Tarantino, Stacey Ferguson, Tom Savini

Waar Quentin Tarentino ons niet helemaal kon overtuigen met de stijloefening ‘Death Proof’ pakt Grindhouse-maatje Robert Rodriguez wel uit met een affe film: zijn ‘Planet Terror’ is een fraaie parodie op zombiefilms, absurdistisch vermakelijk, vlot en pakkend. Tarentino koos om onbegrijpelijke redenen voor een laag tempo en slecht acteerwerk en dat is in ‘Planet Terror’ precies omgekeerd: grappen en verwijzingen zijn zelden flauw wanneer je de tijd niet hebt om ze flauw te vinden, blijkt ook in deze film weer; ook op speelgebied is het smullen geblazen: Josh Brolin (als cynische dokter), Marley Shelton (als zijn hysterische echtgenote) en Rose McGowan (de eenbenige heldin van deze film) staan niet bekend als gearriveerde acteurs, maar de karakters en de uitvoering zijn spot on; zelfs zangeres Fergie van de Black Eyed Peas blijkt te kunnen acteren.

‘Planet Terror’ heeft wel wat gemeen met ‘Mars Attacks’ – waaronder een rampenfilmscenario, maar dan met zombies in plaats van marsmannetjes; er wordt ons een slijmerig slagveld getoond dat zo absurd is dat het leuk wordt. Sterke staaltjes zijn – onder andere – de special effects met lijken en afgerukte ledematen – indrukwekkend veel maar niet overdadig, de zwarte humor – deze film doet je eerder grimlachen dan schateren – en het spel met de genres: Rodriguez voegt met even groot gemak romantiek en drama tussen het geweld als dat hij de plot en zijlijnen van een b-film weet te handhaven. Hij laat de eenbenige Cherry bijvoorbeeld even stijlvol de liefde bedrijven als zombies neerschieten met een mitrailleur bevestigd aan haar stomp.

Het sterkste aan ‘Planet Terror’ is toch wel het intermenselijk leed dat we voorgeschoteld krijgen, het disfunctionele huwelijk van het doktersechtpaar Block voorop en de schermutselingen tussen Cherry en geliefde Wray (Freddy Rodriguez in een aardige loserrol) mogen er ook wezen. Met een flinke dosis ironie en af en toe wat cynisme krijgt het geweldsspektakel de juiste diepgang. ‘Planet Terror’ probeert wel een niemendalletje te zijn, maar slaagt daar gelukkig niet in. Rodriguez heeft de liefdevolle b-film gemaakt die beloofd was en houdt je op vele fronten wakker.

Jan-Kees Verschuure

Waardering: 4

Bioscooprelease: 16 augustus 2007