Preferisco il rumore del mare (2000)

Regie: Mimmo Calopresti | 89 minuten | drama, familie | Acteurs: Silvio Orlando, Michele Raso, Fabrizia Sacchi, Paolo Cirio, Mimmo Calopresti, Andrea Occhipinti, Enrica Rosso, Marcello Mazzarella, Eugenio Masciari, Raffaela Lebboroni

Italië is een land waar de onzichtbare macht aanwezig is, maar die je eigenlijk nooit ziet. Wij noemen dat hier maffia, maar in Italië is het een vrij normaal verschijnsel. In ‘Preferisco il rumore del mare’ wordt niets uitgelegd, maar de aanwezigheid van de ‘derde macht’ is in de hele film aanwezig.

Luigi Guarnieri (Silvio Orlandi) woont in Turijn, maar is geboren en getogen in het diepe zuiden van Italie, Calabrië. Door zijn huwelijk is hij verhuisd naar Turijn en is hij een succesvol advocaat in de firma van zijn schoonvader. Deze rijke man houdt zich bezig met onduidelijke financiële activiteiten en deze komen aan het licht nadat de “huisdetective” Cappabianca (Eugenio Masciari) opgepakt is door de fiscale politie. Dat is niet het enige probleem dat Luigi heeft.

Met zijn vijftienjarige zoon Matteo (Paolo Cirini) heeft hij een bijzonder stroeve relatie. Matteo praat amper mijn zijn vader en houdt zich voornamelijk bezig met schilderen en muziek draaien. Zijn moeder, een kunstenares, woont niet meer bij hun thuis, maar bij haar vader, waar zij een atelier bewoond. Ze is ‘in de war’ volgens Luigi.

Bij een familiebezoek in Calabrië komt Luigi in contact met Rosario (Michele Raso), een stille jongen in de leeftijd van zijn zoon. Rosario’s moeder is vermoord en zijn vader zit in de gevangenis. Luigi zorgt ervoor dat deze jongen in Turijn bij Don Lorenzo (een rol van regisseur Mimmo Calopresti) wordt ondergebracht. Lorenzo heeft een tehuis voor probleemjongeren.
Omdat de verhouding met zijn zoon Matteo moeizaam gaat, introduceert Luigi Matteo bij hen thuis. Tussen de verwende Matteo en de trotse Rosario ontstaat een bijzondere vriendschap.

In ‘Preferisco il rumore del mare’ zijn de verschillen tussen het “rijke” Turijn en het “arme” Calabrië duidelijk te zien. Noord tegen Zuid. De Noordelingen die de Zuidelingen als ‘crimineel’ zien of ‘domme boeren’. Maar ook het rijke noorden met zijn verwende mensen en de mensen uit het zuiden, trots op hun afkomst, normen en waarden, de maffiapraktijken die de schoonvader erop na houdt en waarvan Luigi, uiteindelijk, het slachtoffer wordt.

‘Preferisco il rumore del mare’ is een mooie en warme film. De personages, Luigi, zijn vriendin Serena (Fabrizia Sacchi), Rosario en Matteo komen allemaal echt en puur over. Het is niet moeilijk de situaties waarin ze verkeren te begrijpen en aan te voelen.

Het is geen vrolijke film, wat versterkt wordt door het feit dat de hoofdrolspelers niet allemaal even vrolijk kijken. Gelukkig dat Serena een poging doet tot, maar dat is niet voldoende. Ook zullen de onbeantwoorde vragen een onbevredigend gevoel bij sommige kijkers achterlaten.

Als aan het eind Rosario gaat zwemmen, terwijl hij dat niet kan, dan is er toch nog hoop dat alles met iedereen goed zal aflopen.

Gerard de Bruijn

Waardering: 4

Bioscooprelease: 19 juli 2001