Shazam! Fury of the Gods (2023)

Recensie Shazam! Fury of the Gods CinemagazineRegie: David F. Sandberg | 130 minuten | actie, avontuur | Acteurs: Zachary Levi, Asher Angel, Jack Dylan Grazer, Rachel Zegler, Adam Brody, Ross Butler, D.J. Cotrona, Grace Caroline Currey, Meagan Good, Lucy Liu, Djimon Hounsou, Helen Mirren, Faithe Herman, Ian Chen, Jovan Armand, Marta Milans, Cooper Andrews, Rizwan Manji, Diedrich Bader, P.J. Byrne, David Lengel, Rick Andosca

‘Shazam!’ was in 2019 een prettige verrassing binnen het sterk bekritiseerde DC-filmuniversum. Een film die fris van de lever humor, actie en sympathieke personages samenbracht in een prettig wegkijkend superheldenavontuur vol zelfspot. In ‘Shazam! Fury of the Gods’ zien we hoe Billy Batson, alias Shazam, en zijn broers en zussen uit het pleeggezin inmiddels een waar superheldenteam vormen. Dat hun levensreddende activiteiten echter niet altijd zonder horten en stoten verlopen, blijkt wel uit de weinig vleiende bijnaam die ze van de pers krijgen: ‘The Philadelphia Fiascos’.

Hoewel Billy zijn best doet om de club bij elkaar te houden, kampen de jeugdige superhelden in hun dagelijks bestaan met typische tienerdilemma’s als kalverliefde, worstelingen met de eigen identiteit en school- en familieperikelen. Billy is bovendien nog altijd onzeker over zijn plek bij zijn pleegouders. Zodra hij 18 wordt, is Billy namelijk financieel op zichzelf aangewezen. Zijn oudere zus is al zover en denkt aan studeren, waardoor er onrust in de superheldenfamilie heerst. Om het leven nog wat gecompliceerder te maken, krijgen Billy en zijn maten te maken met de machtige dochters van Atlas, het drietal Kalypso, Hespera en Anthea. Deze tot op het bot getergde godinnen willen de magie terug die van hen gestolen is en hebben het gemunt op onze helden. Met name de kregelige Kalypso zint op wraak en wil de mensheid laten lijden voor het vermeende onrecht dat haar en haar vader is aangedaan.

Hoewel ‘Shazam! Fury of the Gods’ dankzij het onverminderd spontane spel van Zachary Levi bij tijd en wijle de geest van het origineel ademt, is in dit tweede deel alles groter, spectaculairder en luidruchtiger. Waar ‘Shazam!’ vooral een intieme en dwarse tienerkomedie was die de draak stak met het superheldengenre, is de opvolger een onvervalste superheldenfantasie waarin heldhaftige duels, mythische monsters, tovenaars, fantasiewerelden, magische pennen, een gouden appel en natte dromen over Wonder Woman samensmelten tot een bombastisch actie-epos. De film haalt zijn inspiratie vooral uit de Griekse mythologie, die behoorlijk losjes geïnterpreteerd wordt. Naast de dochters van Atlas, maken ook chimera’s, minotaurussen, cyclopen, harpijen en zelfs gitzwarte en moorddadige eenhoorns hun opwachting in ‘Shazam! Fury of the Gods’.

Het ten opzichte van deel een duidelijk opgeschroefde budget zorgt voor een lawine aan stevig aangedikte special effects. De kwaliteit van de CGI varieert. De film wisselt visuele voltreffers geregeld af met minder overtuigende digitale creaties. Net als de bliksemflitsen die uit Shazams handen komen, schiet ook de humor alle kanten uit. Er zijn wel wat geslaagde grappen, maar ook veel fletse kwinkslagen die hun doel missen of verdrinken in een zee van visuele trucage. Het verhaal maakt gebruik van veel uitgekauwde tropen die we inmiddels wel kennen van menige andere superheldenfilm, terwijl de nakomelingen van Atlas als booswichten een stuk minder overtuigend en dreigend overkomen dan Dr. Sivana, de door Mark Strong prima vertolkte schurk uit ‘Shazam!’.

‘Shazam! Fury of the Gods’ is grootser en exuberanter dan ‘Shazam!’, maar verliest daardoor een deel van de charme die zijn voorganger zo verkwikkend maakt. De personages en het visuele spierballenvertoon zorgen ervoor dat dit tweede Shazam-avontuur als vermakelijke, licht verteerbare popcornfilm nog net overeind blijft, maar je kunt je toch moeilijk aan de indruk onttrekken dat de échte inspiratie bij het schrijven van het script een beetje zoek was.

Frank Heinen

Waardering: 3

Bioscooprelease: 16 maart 2023