The Hole (2001)

Regie: Nick Hamm | 102 minuten | drama, horror, thriller, misdaad | Acteurs: Thora Birch, Desmond Harrington, Daniel Brocklebank, Laurence Fox, Keira Knightley, Embeth Davidtz, Steve Waddington, Emma Griffiths Malin, Jemma Powell, Gemma Craven, Anastasia Hille, Kelly Hunter

Arme Thora Birch. In 1999 speelde ze zichzelf in de kijker als onzekere puber in ‘American Beauty’. Twee jaar later veroverde ze opnieuw twee pittige rollen: die van de excentrieke Enid in ‘Ghost World’ en de getraumatiseerde Liz in ‘The Hole’. Toch werd Birch geen mega-ster; die eer bleek weggelegd voor haar medespeelsters. In ‘Ghost World’ deelde ze het scherm met de toen nog onbekende Scarlett Johansson en in ‘The Hole’ trok Keira Knightley alle aandacht naar zich toe. Zie als karakteractrice ook maar eens op te boksen tegen zoveel sex appeal.

Nu moet gezegd dat Knightley in ‘The Hole’ terecht de show steelt. Ze sprankelt als blonde verleidster die zelfs tijdens een Spartaans weekend in een ondergrondse bunker gekleed gaat in designeroutfits. Vijftien jaar was de Britse schone pas toen ze deze film maakte, maar ze bewijst dat ze geen preutse of bang uitgevallen actrice is. Als een volleerde vamp windt ze mannen om haar pink, ontbloot ze haar bescheiden borstpartij en ontworstelt ze zich aan een bijna-aanranding. Thora Birch heeft meer moeite met haar rol. Ze is te aards en te Amerikaans om te overtuigen als bevoorrechte Engelse kostschoolstudente. Misschien dat Liz daarom 911 intoetst als ze het Britse alarmnummer (999) wil bellen?

Gelukkig speelt ‘The Hole’ troeven uit die de slordigheden in de plot en de tegenvallende acteerprestaties van Birch compenseren. Ten eerste het basisgegeven. Tieners in een ondergrondse ruimte: dat betekent seriemoordenaars, gemuteerde holbewoners of toch op zijn minst de geest van een overleden soldaat. Nee dus. ‘The Hole’ is geen goedkope slasher, maar een psychologische thriller die meer verwant is aan ‘Se7en’ dan aan ‘Scream’. De film opent sterk met een doeltreffende horrorscène, om daarna wat gas terug te nemen en in de psyche van de verwarde Liz te duiken. Tijdens therapiesessies en politieverhoren passeren diverse interpretaties van het drama de revue, maar wat de waarheid is wordt pas tegen het einde duidelijk. Deze vertelstructuur (hetzelfde verhaal vanuit verschillende perspectieven) maakt de film interessanter, maar ook wat lastig te volgen.

De flashback-scènes in de bunker komen het best uit de verf. Opgesloten zitten is een basale angst, die voor veel mensen invoelbaar is. Eerst is er de irritatie (“Mijn ouders worden boos als ik niet op tijd terug ben!”), daarna de blinde paniek en vervolgens het accepteren van de onvermijdelijke afloop. In de claustrofobische setting van ‘The Hole’ beleef je alle emoties van de hoofdpersonen mee. De beelden zijn net zo beklemmend als de locatie, met groezelige shots van bedorven voedsel en krioelende maden. En als dat geen nare smaak in je mond achterlaat, dan doet de ontknoping dat wel. Die is weliswaar wat ongeloofwaardig, maar daarom niet minder naar.

De tweede troef van ‘The Hole’ is de muziek; niet onbelangrijk voor een film die het vooral van de sfeer moet hebben. De kostschoolsetting vraagt om lekkere rock en indie-pop, die geleverd wordt door onder andere Porn Kings, 3 Doors Down en Tricky. Het perfect gekozen ‘Jezebel’ van Recoil begeleidt een van de meest dampende scènes uit de film. De score van ‘The Hole’ is in handen van Clint Mansell, die eerder met ‘Requiem for a Dream’ bewees uit de voeten te kunnen met naargeestig materiaal. Al bij de openingstitels zet zijn zwaarmoedige themamuziek de toon: dit wordt een film zonder happy end.

Al met al is ‘The Hole’ een thriller waar je gaten in kunt schieten. Maar onderhoudend is hij wel. En daar gaat het om.

Paula Koopmans

Waardering: 3

Bioscooprelease: 26 juli 2001