The Hunchback of Notre Dame (1923)

Regie: Wallace Worsley | 117 minuten | drama, horror | Acteurs: Lon Chaney, Patsy Ruth Miller, Norman Kerry, Kate Lester, Winifred Bryson, Nigel De Brulier, Brandon Hurst, Ernest Torrence, Tully Marshall, Harry von Meter, Raymond Hatton, Nick De Ruiz, Eulalie Jensen, Roy Laidlaw, Ray Myers, William Parke, Gladys Brockwell, John Cossar, Edwin Wallock

“The Hunchback van de Notre Dame” (“Notre-Dame de Paris”) van Victor Hugo is een van die klassieke boeken die iedereen eigenlijk gelezen moet hebben. Het is een episch en dramatisch verhaal over liefde, opoffering en de eeuwige strijd tussen goed en kwaad. Veel klassieke boeken werden al in de eerste decennia van de film vertaald naar het witte doek (‘Alice in Wonderland’, ‘Around the World in 80 Days’, ‘The Hound of the Baskervilles’, etc.). Van ‘The Hunchback of the Notre Dame’ waren al enkele versies gemaakt (1911,1917,1922) voordat filmmaatschappij Universal een nieuwe versie zou gaan plannen.

Universal baas Carl Laemmle en producent Irvin Thalberg maakten van dit project een van Universals grootst opgezette producties tot dan toe. Kosten noch moeite werden gespaard om het publiek te verbazen met de pracht en praal die Universal op het filmdoek kon toveren en die het verhaal van Victor Hugo in al zijn dramatiek kon uitbeelden. Gigantische sets werden gebouwd, enorme scharen figuranten werden ingehuurd, vele kostuums werden gemaakt, honderden technici werkten aan het project en als hoofdrolspeler was er Lon Chaney, toentertijd een productieve acteur die bekend zou worden als de man met de duizend gezichten vanwege zijn gave om (soms met behulp van make-up) vele verschillende karakters te spelen.

Chaneys rol als Quasimodo zou hem een plek in de annalen van de cinema opleveren, niet in de laatste plaats vanwege de make-up en protheses die hij voor de rol droeg en die hem naar verluidt lichamelijk opbraken. En inderdaad, Chaney is indrukwekkend in zijn rol als de mismaakte Quasimodo die beschimpt wordt om zijn lelijkheid maar opleeft door de vriendelijkheid van Esmeralda. Aangezien ‘The Hunchback of Notre Dame’ een stille film is, komt Chaney zijn mimespel en motoriek goed tot zijn recht.

Omdat dit een stille film is, betekent dit dat ‘The Hunchback of Notre Dame’ bij een groot gedeelte van het hedendaagse filmpubliek geen interesse zal kunnen wekken. Stille films, blockbuster of niet, zijn natuurlijk van een geheel andere orde dan de films waaraan wij vandaag de dag gewend zijn. En dat is jammer want ‘The Hunchback of Notre Dame’ is een indrukwekkende film. Niet alleen door de prestatie van Chaney maar vooral ook door de enorme, prachtige decors die er gebouwd werden en de indrukwekkende massascènes. Regisseur Worsley brengt dit alles bovendien prima in beeld. En hoewel het filmverhaal enkele afwijkingen vertoont ten opzichte van het boek, zo is de geestelijke Dom Frollo niet de slechterik maar is die rol weggelegd voor zijn meer wereldlijke broer Jehan, is het een boeiende adaptatie van Hugo’s klassieke werk. Nog steeds het kijken waard en alleen al daarom terecht dat deze film wordt gezien als een meesterwerk uit de periode van de stille cinema.

Joost Hoedemaeckers