The Killer (2023)

Regie: David Fincher | 118 minuten | thriller, misdaad | Acteurs: Michael Fassbender, Tilda Swinton, Charles Parnell, Arliss Howard, Kerry O’Malley, Sophie Charlotte, Emiliano Pernía, Gabriel Polanco, Sala Baker, Endre Hules, Bernard Bygott, Monique Ganderton, Daran Norris, Nikki Dixon

‘The Killer’ voldoet op veel manieren aan de verwachtingen die je zou hebben bij een film van David Fincher over een huurmoordenaar. Het levert een nauwgezette blik op de procedures en dilemma’s waarmee een huurmoordenaar geconfronteerd wordt, terwijl zijn berekende wereld langzaam aan stukken valt. Fincher, die bekend staat om zijn precieze en bijna obsessieve benadering van film maken, gebruikt zijn talent om het verhaal te vertellen van een dodelijke perfectionist die zichzelf gemotiveerd houdt met leuzen als “Stick to the plan” en “Trust no one”. Hoewel ‘The Killer’ gebaseerd is op een striproman van Alexis “Matz” Nolent, voelt de film heel persoonlijk.

Het feit dat Fincher weer terugkeert naar het thrillergenre zorgt voor de nodige opwinding (een groot verschil met zijn laatste film uit 2020, genaamd ‘Mank’, geschreven samen met zijn overleden vader). De film is opgedeeld in zes segmenten, voorafgegaan door een proloog en afgesloten met een epiloog. Zelfs de kaders van het verhaal zijn uitstekend uitgewerkt, en de openingsscène schildert een helder beeld van de wereld waarin we ons bevinden. In deze karakteropbouwende proloog van Fincher, geschreven door Andrew Kevin Walker (‘Se7en’), is niets overhaast. Het biedt opzettelijk een diepgaande inkijk in de menselijke geest van een moordenaar, iemand die zijn daden rechtvaardigt door te wijzen op het feit dat elke dag talloze mensen worden geboren en sterven – alles wat hij doet, is slechts een druppel in een oceaan van gebeurtenissen.

Het grootste deel van onze aandacht wordt volledig opgeëist door de mysterieuze, geen naam hebbende huurmoordenaar. Zoals de titel van de film al doet vermoeden, wordt dit personage vertolkt met ijzige en klinische intensiteit door Michael Fassbender, die hiermee zijn eerste filmoptreden in vier jaar maakt. Wanneer we hem voor het eerst ontmoeten, voert hij zijn opdracht uit om een welgesteld doelwit in een chic hotel in Parijs te elimineren. Fassbender schittert in deze film. Dit is absoluut geen kritiek op de andere acteurs, die stuk voor stuk hun rollen voortreffelijk vertolken (met Tilda Swinton in het bijzonder). Natuurlijk, het is een grote troef om een hoofdrolspeler te hebben die eerder zijn talent heeft bewezen in het neerzetten van personages zonder ziel, bijvoorbeeld in ‘Prometheus’. En dit weet hij wederom uitstekend te vertolken.
In de kern is dit een verhaal van wraak, doordrenkt van het klassieke noir-misdaadgenre. Het is grimmig, intens en bij wijlen gevuld met bloedvergieten. De intensiteit wordt in hoge mate gevoed door de cinematografie en de meeslepende score. Het is voldoende om je rillingen over je rug te bezorgen, terwijl je op het puntje van je stoel zit, gespannen in afwachting van wat de moordenaar als volgende zal ondernemen.

Niettemin kan de uiteindelijke afstandelijkheid van de film en met name het ingetogen slot enigszins frustrerend aanvoelen, zeker na zo’n intensieve opbouw. De ontknoping van ‘The Killer’ komt misschien wat als een vreemde anticlimax over, vooral van een regisseur die verantwoordelijk is voor twee van de meest memorabele eindes in de filmgeschiedenis met ‘Fight Club’ en ‘Se7en’. Fincher is onbetwistbaar een meester filmmaker, en dus verwachten we misschien bij elke nieuwe film van hem, terecht of onterecht, niets minder dan een meesterwerk. Zelfs als ‘The Killer’ dat niveau niet helemaal bereikt, zouden de meeste regisseurs een moord doen om iets te creëren dat zelfs maar in de buurt komt.

Vincent Tramper

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 26 oktober 2023