The Last Son – Chappaquiddick (2017)

Regie: John Curran | 101 minuten | drama, geschiedenis | Acteurs: Jason Clarke, Kate Mara, Ed Helms, Bruce Dern, Jim Gaffigan, Olivia Thirlby, Clancy Brown, Taylor Nichols, John Fiore, Gillian Mariner Gordon, Katie Henoch, Lexie Rothe, Angela Hope Smith, Vince Tycer, Victor Warren, David De Beck, Barry Press

Ooit waren er in Amerika vier broers die Kennedy heetten. Broer Joe sneuvelde als 29-jarige als piloot tijdens de Tweede Wereldoorlog. Broer John schopte het tot president maar werd in Dallas doodgeschoten. Broer Bobby werd vermoord nog voordat hij president kon worden. Ook broer Edward wilde president worden. Dat ging allemaal op rolletjes totdat hij een feestje voor intimi bezocht op het pittoreske schiereiland Chappaquiddick voor de kust van Massachusetts. Daar ging het mis.

Over die onfortuinlijke gebeurtenis en (vooral) over de nasleep ervan gaat de Amerikaanse speelfilm ‘The Last Son’ (‘Chappaquiddick’). We zien hoe Edward Kennedy een feestje voor voormalige campagnemedewerksters voortijdig verlaat met een van de aanwezige meisjes, Mary Jo Kopechne. Wanneer ze midden in de nacht op weg gaan naar het strand, gaat het hopeloos mis. Edward rijdt zijn wagen van een brug het water in, weet zelf te ontsnappen uit de auto en gaat er als een haas van tussen. Geen slimme zet voor iemand met politieke ambities.

In de film ‘The Last Son’ neemt het ongeluk maar een klein deel van de tijd in beslag, het grootste deel gaat over de pogingen om Edwards goede naam te behouden. Eerst zijn het zijn eigen trouwe makkers, zoals neef Joey, die Edward ondersteunen. Later komen er allerlei zwaargewichten uit de entourage van Edwards (afschuwelijke) vader Joe bij. Hun adviezen slaat de niet erg slimme Edward regelmatig in de wind.

Hoewel Chappaquiddick een gebeurtenis is van jaren her, is het onderwerp van alle tijden. We zien hoe morele bezwaren en puur menselijke consideraties het veld moeten ruimen voor politieke overleving. Zeker in tijden van Trump is het allemaal heel herkenbaar, het afschuiven van schuld, het gelieg en gedraai, de framing, de ziekmakende rationalisaties. Behalve herkenbaar is het ook fascinerend, zeker voor mensen die geïnteresseerd zijn in de ethische kant van het politieke bedrijf. En voor mensen die een zwak hebben voor de jaren zestig, want behalve een politiek drama is ‘The Last Son’ een fraaie schets van een gekoesterde tijd, met alle muziek, kleding en auto’s van dien.

Met zijn overwegend onsympathieke en opportunistische personages, is ‘The Last Son’ niet een film die erg op het gevoel werkt. Dat maakt hem kwalitatief niet minder, maar het zorgt er voor dat lang niet iedereen hiervan zal genieten. Geen gevoelig drama, wel een pessimistische kijk op het politieke bedrijf.

Henny Wouters

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 21 juni 2018
DVD-release: 29 januari 2018