The Ministers (2009)

Regie: Franc. Reyes | 89 minuten | misdaad | Acteurs: John Leguizamo, Harvey Keitel, Florencia Lozano, Diane Venora, Wanda De Jesus, Manny Perez, Saul Stein, Benny Nieves, Luis Antonio Ramos, Raquel Castro, Tammy Trull, Raquel Jordan, Alex Luria, Gabriella Loren, Josh Segarra    

Het hoeft niet erg te zijn als een film geen enkel origineel idee bevat, zolang het verhaal maar zorgvuldig wordt uitgewerkt. ‘The Ministers’ had misschien ooit een enigszins uitgewerkt verhaal, maar ergens gedurende het productieproces moet er een en ander zijn misgegaan. Het eindresultaat is een rommelige, richtingloze verzameling scènes die willekeurig achter elkaar geplakt lijken, zonder dat ze in dienst staan van een specifiek narratief. Bekende motieven uit diverse politie- en gangsterfilms komen voorbij, maar slaan doorgaans als een tang op een varken.

Terwijl de opzet toch simpel genoeg is. Politieman in New York wordt vermoord, dochter volgt in zijn voetstappen en bijt zich vast in een zaak waar dezelfde dader mee gemoeid lijkt. Dat had de focus moeten zijn. Maar regisseur Franc. Reyes haalt er van alles bij. Zo wordt een aanzienlijk deel van de tijd besteed aan een subplot over corrupte agenten, dat werkelijk niets toevoegt en alleen maar verwarring sticht. De onderwereld wordt erbij gehaald, terwijl onze moordenaars volstrekt op eigen houtje opereren. En tot slot heeft het er alle schijn van dat Reyes ook nog wat sociaal commentaar wil leveren, omdat de nadruk zo op de Puerto Ricaanse gemeenschap ligt. Maar wat hij precies wil zeggen?

‘The Ministers’ had een mooi drama op kunnen leveren. Met John Leguizamo die de tweeling speelt die achter de moorden zit en waarvan de ene helft verliefd wordt op de dochter van een van de slachtoffers. Denk je eens in wat voor conflicten dat had kunnen opleveren. Of Harvey Keitel als oude agent met een schuldgevoel. Deze karakters zijn in het verhaal met elkaar verweven, maar ze worden niet goed tegen elkaar uitgespeeld, omdat de plot ondertussen allerlei doodlopende zijpaden bewandelt. En dat is dodelijk in een film van anderhalf uur. Dan moet je keuzes maken als regisseur. Nu worden er enkel opzetjes gegeven die geen van allen worden afgemaakt.

Reyes heeft geen oog voor karakterontwikkeling en lijkt het allang best te vinden als er een paar keer met een pistool gevuurd wordt. Had hij er nou maar voor gekozen om een harde actiefilm te maken, dan zouden de vele dwalingen en plotgaten hem gedeeltelijk vergeven kunnen worden. Maar deze film grijpt duidelijk veel hoger en slaat daarmee de plank volledig mis. Jammer voor alle betrokkenen, want de acteerprestaties kunnen nog best door de beugel en voor een straight-to-dvd-productie ziet de film er verdraaid netjes uit. Maar als je er zo’n warboel van weet te maken, moet je je toch echt gaan afvragen of je niet beter conducteur had kunnen worden.

Wouter de Boer