The Upside (2017)

Recensie The Upside CinemagazineRegie: Neil Burger | 126 minuten | komedie, drama | Acteurs: Kevin Hart, Bryan Cranston, Nicole Kidman, Aja Naomi King, Jahi Di’Allo Winston, Genevieve Angelson, Golshifteh Farahani, Tate Donovan, Julianna Margulies, Suzanne Savoy, Michael Quinlan, James Georgiades

Wat is dat toch met Amerikanen en buitenlandse films? Waarom vertikken zo veel ‘yankees’ het om de originele film te kijken met ondertiteling? De lijst met buitenlandse succesfilms die speciaal voor de Amerikaanse markt een remake kregen met Hollywoodacteurs is eindeloos. Laten we alleen al eens naar Nederlandse films kijken die een Amerikaanse blauwdruk kregen. Van Theo van Gogh alleen al werden drie films opnieuw gedraaid: ’06’ (1994) werd ‘Somewhere Tonight’ (2011), ‘Blind Date’ (1996) behield onder regie van Stanley Tucci zijn naam en van het door Steve Buscemi omarmde ‘Interview’ (2003) verscheen de remake in 2007. Dick Maas haalde zijn eigen Hollandse horrorklassieker ‘De lift’ (1983) naar de VS en hield de touwtjes in eigen handen door de remake ‘Down’ (2001) zelf te regisseren, met weinig succes overigens, ondanks de aanwezigheid van Naomi Watts in de cast. George Sluizer had het hem met ‘Spoorloos’ (1988) al eens voorgedaan: met een veel groter budget en A-sterren als Jeff Bridges, Sandra Bullock en Kiefer Sutherland je eigen film in een blitser, Amerikaans jasje steken. Maar ‘The Vanishing’ (1993) steekt desondanks bleekjes af bij het origineel.

Dat ook films uit andere landen dit lot beschoren zijn, bewijst ‘The Upside’ (2017), de Amerikaanse remake van de Franse kaskraker ‘Intouchables’ uit 2011. Het waargebeurde verhaal over de opmerkelijke vriendschap tussen een verlamde, steenrijke kunstverzamelaar en een straatarme, voormalige bajesklant bracht destijds wereldwijd bijna 430 miljoen dollar op en werd in diverse landen waaronder Nederland één van de best bezochte – en meest geliefde – films van dat jaar. Het duurde niet lang of de eerste remakes – een Indiase in 2015 en een Spaanstalige in 2016 – verschenen. Ook in de VS was The Weinstein Company achter de schermen al bezig met het voorbereiden van een eigen versie van ‘Intouchables’. Diverse regisseurs en acteurs werden gelinkt aan het project, alvorens eerst financiële problemen en daarna de beschuldigingen richting studiobaas Harvey Weinstein wegens seksuele intimidatie en ongewenste intimiteiten de release opschortten. De geplande releasedatum in 2017 werd dan ook niet gehaald, want The Weinstein Company werd in de tussentijd overgenomen door Lantern Entertainment. En dus belandde ‘The Upside’ pas in januari 2019 in de Amerikaanse zalen.

Bryan Cranston kruipt in de huid van Phillip Lacasse, een exorbitant rijke schrijver, kunsthandelaar en operaliefhebber die na een paraglide-ongeluk voor negentig procent verlamd is geraakt; alleen in zijn gezicht en een deel van zijn nek heeft hij nog gevoel. Sinds hij zijn geliefde echtgenote is verloren door ziekte, is Phillip doodongelukkig. Hij heeft aangegeven dat, mocht het zover komen, hij niet gereanimeerd hoeft te worden. Zijn trouwe assistente Yvonne (Nicole Kidman) houdt hem nauwlettend in de gaten en zoekt een nieuwe verzorger voor hem. Achterbuurtjongen Dell Scott (Kevin Hart) is nog maar net uit de bajes en moet van zijn reclasseringsambtenaar op sollicitatie. Zo belandt hij in het imposante pand van Phillip. De baan hoeft hij niet, als ze maar een handtekening zetten, dan is hij zo weer weg. Maar Phillip ziet dat tegendraadse, rebelse van Dell wel zitten en biedt hem de baan aan. Aarzelend gaat Dell aan de slag: zorgen is niet zijn sterkste kant en dan moet hij ook nog een wildvreemde man dragen, eten geven en van een nieuw katheter voorzien. Toch ontstaat er langzaam maar zeker een hechte band tussen de twee tegenpolen. Dell ontdekt dat hij zijn verantwoordelijkheden best kan dragen en dat de wereld van de kunst en opera zo gek nog niet is; Phillip krijgt zijn plezier in het leven terug en maakt kennis met de geneugten van hotdogs, wiet en Aretha Franklin.

Als je de synopsis zo leest dan is het al meteen duidelijk: ‘The Upside’ is een regelrechte kopie van ‘Intouchables’. Scenarioschrijver Jon Hartmere heeft zich er bijzonder makkelijk van afgemaakt en alleen aan het einde wat geknipt (want dat doet afgeraffeld aan ten opzichte van het origineel). Regisseur Neil Burger (‘The Illusionist, 2006) heeft evenmin zijn eigen stempel op het geheel weten te drukken, al ziet de film er wel gewoon netjes en afgewerkt uit. De kracht van ‘Intouchables’ is tegelijkertijd ook zijn zwakte: het spel met stereotypen en vooroordelen. Want als je erover nadenkt, wordt er eigenlijk heel zwart-wit (!) gedacht. Viel dat in de Franse film door de hartverwarmende performances van Omar Sy en François Cluzet en hun oprechte onderlinge chemie amper op, in deze remake komen de zwaktes juist naar boven en wringt het ongenuanceerde beeld dat van de personages geschetst wordt. En ondanks de prima cast die bij elkaar werd gezocht – behalve Cranston, Hart en Kidman onder anderen ook Julianna Margulies, Golshifteh Farahani en Tate Donovan – mist de remake de impact die ‘Intouchables’ wel had. Hart met name is weliswaar overtuigender dan Omar Sy als ex-bajesklant, maar mist de natuurlijke charme die zijn Franse collega wel had (heeft) en waardoor je hem in je hart sloot en alle geluk in de wereld gunde. Hij is wat te ‘hard’ vergeleken bij Sy, die een charisma heeft waarmee je een hele bioscoopzaal kunt vullen. Grappig zijn ze natuurlijk allebei, op hun eigen manier, maar de sympathy vote gaat hier overduidelijk naar de Fransman.

Natuurlijk moet je elke film op zijn merites beoordelen, maar in het geval van ‘Intouchables’, de film die zelfs de grootste francofoob naar de bioscoopzalen trok, ontkom je er echt niet aan. De eerste vraag die dan de kop opsteekt is: wat is de noodzaak van een Amerikaanse remake als er al een geweldig Franstalig origineel is? ‘The Upside’ bewijst dat die er niet is. Misschien voor het Amerikaanse publiek dat ‘Intouchables’ niet gezien heeft, maar zij kunnen beter hun vooroordelen (daar zijn ze weer) van zich afschudden en het origineel gaan kijken. Met ondertiteling of desnoods nagesynchroniseerd zoals onze oosterburen dat ook doen. Ze hoeven echt het wiel niet opnieuw uit te vinden als er al een garage vol blinkende Ferrari’s klaarstaat om in rond te rijden!

Patricia Smagge

Waardering: 2

DVD- en blu-ray-release: 7 mei 2019