Three…extremes – Saam gaang yi (2004)

Regie: Fruit Chan, Park Chan-Wook, Miike Takashi | 125 minuten | horror | Acteurs: Bai Ling, Miriam Yeung, Lee Byung-Hun, Lim Won-Hee, Kyoko Hasegawa, Atsuro Watabe, Gang Hye-Jung

Na het zien van ‘Three…extremes’ zul je met heel andere ogen naar verjongingskuren, circusartiesten en pianisten kijken. Drie toonaangevende Aziatische cineasten doorbreken allerlei taboes en schotelen je een aantal schokkende scènes voor. Niet voor mensen met een zwakke maag, maar doorbijters kunnen een pittige, maar bevredigende horrormaaltijd verwachten.

‘Three…extremes’ is een drieluik. Beroemde regisseurs als Park Chan-Wook, Fruit Chan en Takashi Miike hebben ieder een half uur durende film in elkaar geschroefd en samengevoegd. Het resultaat is een afwisselende mix van horrorgenres. Verhaal één is Chan’s ‘Dumplings’ waarin een oudere vrouw wanhopig probeert haar jeugdige uiterlijk te behouden. Tot elke prijs. Het tweede deel van deze film bestaat uit Park’s ‘Cut’ waarin een arrogante cineast door de mangel wordt gehaald door een zieke seriemoordenaar. Het slotstuk is Miike’s ‘Box’ waarin een tweeling geplaagd wordt door verontrustende visioenen.

Wat opvalt is dat de cameravoering en het kleurgebruik bij iedere episode enorm mooi zijn. De films zien er erg vrolijk uit, ondanks de akelige inhoud. Nu moet je geen standaard slasherflick of ‘Ring’ kloon verwachten. ‘Three…extremes’ bestaat uit verdorven verhalen zonder freaky geesten of onverwoestbare monsters. De film mikt op psychologische horror waarin taboes als kannibalisme, pedofilie, incest en de dierlijke drang naar geweld worden belicht. Zaken die gruwelijk zijn, maar vlak onder je neus (kunnen) gebeuren. Uiteraard worden de verhalen niet al te realistisch opgevoerd, omdat dat nogal ondraaglijk zou zijn. Maar ook in de huidige sprookjesvorm blijven de vertelsels zeer heftig.

Het sinistere ‘Dumplings’ van Chan is het meest indrukwekkende verhaal. Het kleurrijke camerawerk en het sterke spel maken het toch al verknipte verhaal over de eeuwige jeugd extra intens. Miriam Cheung zet een knappe hoofdrol neer. Chan-Wook is minder goed op dreef. Zijn ‘Cut’ is een soort slappe ‘Saw’ kloon met een weinig interessante killer. Spannend wordt het niet. Het Japanse enfant terrible Takashi Miike stelt niet teleur met het verontrustende ‘Box’. De film is bevreemdend, intrigerend en moeilijk verteerbaar. Een typische Miike film dus.

‘Three…extremes’ is een interessante film. Goor wordt het niet, maar vanwege de zwaarbeladen onderwerpen die de cineasten aansnijden, kruipen de verhalen snel onder je huid. Geen lichte kost, maar wel voedzaam. Al zal je na het zien van ‘Dumplings’ je maaltijd wel even laten voor wat het is.

Frank v.d. Ven