Operation Delta Force 4: Deep Fault (2001)
Regie: Mark Roper | 96 minuten | actie | Acteurs: Greg Collins, Joe Lara, Justin Williams, Johnny Messner, Gary Hudson, Hayley DuMond, John Laughlin, Burnell Tucker, Angus MacInnes, Johnny Myers, Lyubomir Iliev, Itzhak Finzi, Stefan Ilyev, Harry Anichkin, Ernestina Chinova, Desislava Tenekedjieva, Hristo Shopov, Linda Russeva, Nikolai Urumow, Vladimir Bonev, Bashar Rahal, Marianne Stanicheva, Victor Biserov, Vladislav Simov
‘Operation Delta Force 4: Deep Fault’: de titel zelf zegt al genoeg en de film heeft dus geen uitleg nodig. Dit is zo’n typische hersenloze actiefilm, met veel explosies, een onduidelijk plot en mannen met een missie. Ideaal voor een avondje uitbuiken op de bank, bij gebrek aan iets beters op tv of als je geen zin in een film hebt waarbij je na moet denken. Toch valt het niet mee je hersens uit te schakelen bij het onlogische verhaal dat je voorgeschoteld wordt door de mensen van Nu-Image Films, een produktiemaatschappij die voornamelijk verantwoordelijk is voor films met klinkende b-filmtitels als ‘Today You Die’, ‘The Snake King’ en ‘Raging Sharks’. Maar ook verrassend genoeg ‘The Wicker Man’ (weliswaar geflopt, maar wél met Nicolas Cage) en ‘The Black Dahlia’. Het lijkt er dus op dat Nu-Image een koerswijziging heeft ingezet. Met de release van ‘Operation Delta Force 4: Deep Fault’ in 2001 is dit echter nog niet het geval.
Het valt eigenlijk nog wel mee. Als je erg lage verwachtingen hebt van deze low-budget film is deze nog best uit te zitten. Er is voldoende actie en het verhaal had, mits (veel) beter uitgewerkt, zelfs nog wel in een boek van Dan Brown gekund. En het duurt tenslotte maar anderhalf uur. Dan weet je of het de mannen van Delta Force gelukt is de vijand uit te schakelen, de wereld te redden en wie van het team de missie heeft overleefd. En geef nu toe, daar ben je toch nieuwsgierig naar?
Iedereen herinnert zich nog wel het aandoenlijke plan van schoolkindertjes die op een vooraf bepaald moment met zijn allen op de grond gingen stampen om zo een aardbeving te veroorzaken. Dit is eigenlijk waar ‘Operation Delta Force 4: Deep Fault’ ook over gaat: de ‘baddy’, wetenschapper Garcia, wil een allesvernietigende aardschok veroorzaken. Nouja, allesvernietigend, het gaat in de film om de Amerikaanse staat Californië, die met een grote aardbeving van meer dan 9 op de Schaal van Richter bedreigd wordt, Zijn doel is zijn gelijk halen. Bizar? Ach, de beste man moet een Cubaan voorstellen, maar acteur John Laughlin heeft een verre van Zuidamerikaans uiterlijk, dus dat motief kan er ook nog wel bij. De tagline van de film had ook ‘enige gelijkenis met de werkelijkheid berust op louter toeval’ kunnen zijn, want de geloofwaardigheid van de handelingen van het team is ver te zoeken.
De film is de vierde uit de serie. De enige overeenkomsten die de films met elkaar hebben is echter de overkoepelende titel, de namen van enkele personages en sommige acteurs keren in een volgend deel terug – als ander karakter weliswaar (soms maken ze zelfs een switch van bad naar good guy). Oja, en de kwaliteit van de films kan ook als rode draad genoemd worden. Het is dus geen probleem om het vierde deel van de serie te kijken zonder dat je de voorgaande films gezien hebt. ‘Deep Fault’ begint overigens wel direct met een actiescène, tijd om de personages voor te stellen aan het publiek is er niet. Terwijl dat makkelijk gemaakt had kunnen worden als een aantal slowmotion actiescènes op normale snelheid afgespeeld zouden zijn. Sprake van enige karakterontwikkeling is er natuurlijk niet, alhoewel een dappere poging gedaan wordt als één van de teamleden een wijze levensles krijgt van zijn kapitein: hij moet “de angst” weer voelen. Angst hoeven we niet te hebben voor deze b-film, want als je ‘m niet wil zien, laat je ‘m gewoon liggen.
Monica Meijer