Together Together (2021)

Regie: Nikole Beckwith | 90 minuten | komedie | Acteurs: Patti Harrison, Ed Helms, Rosalind Chao, Timm Sharp, Bianca Lopez, Nora Dunn, Fred Melamed, Vivian Gil, Tig Notaro, Julio Torres, Evan Jonigkeit, Sufe Bradshaw, Travis Coles, Jo Firestone, David Chattam, Heidi Méndez, Ellen Dubin

Een man ontmoet een vrouw, ze krijgen een relatie, trouwen en krijgen daarna een stuk of twee, drie kinderen. Dat beeld van een gezin is natuurlijk al een tijdje compleet achterhaald. Want vandaag de dag heb je genoeg gezinnen die helemaal niet aan dat traditionele plaatje voldoen. Samengestelde gezinnen, kinderen met twee vaders of juist twee moeders, alleenstaande ouders. Ook in de filmwereld zie je steeds vaker ‘nieuwerwetse’ gezinsvormen. Bij eenoudergezinnen zie je er toch weer een bepaalde traditie insluipen, althans in Hollywood. Want negenennegentig van de honderd alleenstaande filmouders zijn moeders, die hetzij in de steek gelaten zijn door hun echtgenoot, of op tragische wijze weduwe zijn geworden. Vrijwel altijd duikt er dan een charmante man op, bijvoorbeeld een nieuwe buurman, behulpzame collega of oude bekende, die toch wel heel leuk blijkt te zijn en aan het einde van de film vallen ze in elkaars armen en leefden ze samen met de kinderen nog lang en gelukkig. Waarom is die alleenstaande ouder nou niet eens een keertje een man, moet filmmaakster Nikole Beckwith gedacht hebben. Een man van middelbare leeftijd zonder partner – of hij homo, hetero of bi is doet in feite totaal niet ter zake – die zijn biologische klok voelt tikken en daarom een draagmoeder inschakelt om zijn kinderwens in vervulling te laten gaan.

Met dat uitgangspunt maakte ze de tragikomedie ‘Together Together’ (2021), een film die misschien nog wel meer over eenzaamheid en het verlangen naar verbinding gaat, dan over de zwangerschap van draagmoeder Anna (sterke doorbraakrol van stand-up comedian Patti Harrison). Want zowel zij als de veel oudere Matt (Ed Helms, zelden beter), de man die zo naarstig verlangt naar een kindje, hebben niet echt contact met de mensen om hen heen. Matt lijkt op het oog heel geslaagd; hij heeft een app ontwikkeld, een soort onschuldige versie van Tinder, waarmee hij flink geld heeft verdiend en een prachtig appartement heeft kunnen kopen in San Francisco. Maar de twee lange relaties die hij in zijn leven had, liepen stuk en bij zijn familie en vrienden voelt hij zich niet altijd gewaardeerd of gerespecteerd. Anna is van een heel andere generatie, bijna twintig jaar jonger maar niet minder eenzaam. Ook zij heeft een moeizame relatie met haar ouders: toen ze in het laatste jaar van high school per ongeluk zwanger raakte, eisten haar ouders dat ze het kind zou afstaan voor adoptie. Een gebeurtenis die haar voor het leven heeft getekend. Ze verschuilt zich achter een muur van sarcasme en laat niemand te dichtbij komen. Uit pure zelfbescherming uiteraard.

Aan het begin van de film hebben Matt en Anna een kennismakingsgesprek. ‘Heb je wel eens iets gestolen?’. ‘Wat is het ergste wat je ooit gedaan hebt?’. Dat soort vragen. Alsof ze een blind date hebben. Beckwith speelt slim met de verwachtingen die we hebben. Want is het niet zo dat dit soort films, over een man en een vrouw die naar elkaar toegroeien, altijd uitdraaien op romantiek? Iemand als Woody Allen heeft er patent op, maar die wordt door Anna in een wat plichtmatig aanvoelend gesprek fijntjes op zijn plek gezet. Nee, ‘Together Together’ laat zien dat er juist niet altijd romantiek nodig is om nader tot elkaar te komen. Want waar Anna – die alleen ‘ja’ heeft gezegd omdat ze de flinke zak geld die ze ervoor krijgt wil gebruiken voor een nieuwe studie en daarmee een compleet nieuwe start – het liefst niemand verteld over haar zwangerschap (alleen als ze het écht niet langer verborgen kan houden) en gewoon door wil gaan met waar ze mee bezig was (inclusief de one night stands), neemt Matt haar zwangerschap juist extreem serieus. Hij gaat uiteraard mee naar alle medische consulten, komt aanzetten met vrolijk gekleurde crocs voor extra comfort en brengt Anna op haar werk een dagelijkse thermoskan zwangerschapsthee. Het komt Anna soms wel enorm aanvliegen, ze moet haar persoonlijke grenzen bewaken, maar langzaam maar zeker ontdooit ze voor Matts toewijding en enthousiasme en ziet ze dat ze, ondanks dat leeftijdsverschil van twintig jaar, toch meer op elkaar lijken dat ze voor mogelijk had gehouden.

Tussen de meer voorspelbare momenten – samen naar zwangerschapsyoga, worstelen met een draagdoek, et cetera – weten Helms en Harrison onze harten te stelen door hun oprechtheid. Met name Harrison, wier personage minder een open boek is dan die van Helms, laat overtuigend doorschemeren welke wereld aan twijfels, onzekerheden, verdriet en tragiek er schuilgaat achter Anna’s nuchtere, cynische en zelf beschermende houding. Maar ook bij Helms sijpelt er een onderliggende laag door. Beckwith laat hen, met horten en stoten, naar elkaar toegroeien zonder daar een plichtmatige romance aan op te hangen, en dat mag dapper worden genoemd. Want er zullen vast kijkers zijn die het einde niet helemaal bevredigend vinden, juist omdat het zulke sympathieke personages zijn waar we echt wat voor zijn gaan voelen. Beckwith laat echter wel wat liggen in de invulling van de bijrollen, die weliswaar door de acteurs leuk worden ingevuld – de door Sufe Bradshaw op gortdroge wijze gespeelde echoscopiste is absoluut hilarisch – maar weinig diepgang hebben. En zo zijn er nog wel wat meer kleine schoonheidsfoutjes, maar over het geheel genomen is ‘Together Together’ een moderne, fijne en subtiele tragikomedie met het hart op de juiste plaats en met twee hoofdrolspelers die zich van hun allerbeste kant laten zien.

Patricia Smagge

Waardering: 3.5

VOD-release: 21 juni 2021