Valerian and the City of a Thousand Planets (2017)

Recensie Valerian and the City of a Thousand Planets CinemagazineRegie: Luc Besson | 135 minuten | actie, avontuur, science fiction, fantasie | Acteurs: Dane DeHaan, Cara Delevingne, Clive Owen, Rihanna, Ethan Hawke, Herbie Hancock, Kris Wu, Sam Spruell, Alain Chabat, Rutger Hauer, Peter Hudson, Xavier Giannoli, Louis Leterrier

Ieder fenomeen heeft een voorganger waar het op gebaseerd is. Zo lijkt de populaire science fiction film ‘The Matrix’ in bepaalde opzichten wel héél erg veel op de Japanse animatiefilm ‘Ghost in the Shell’. Wanneer een cultklassieker echter pas na zoveel jaar binnenkomt bij het grote publiek (zoals bij de genoemde animatiefilm die in 2017 een Amerikaanse remake kreeg en daardoor een groter publiek wist te bereiken) lijkt het een stuk minder origineel dan oorspronkelijk het geval was. Ondanks dat ‘Ghost in the Shell’ één van de eerste in zijn soort was, is inmiddels het zoveelste sci-fi verhaal met een te intelligente computer. Helaas gebeurt dit ook bij ‘Valerian and the City of a Thousand Planets’, waar de verschillende ruimteschepen, de lelijke met de computer gegenereerde aliens en de houterige liefdesplot ons soms wel heel bekend voorkomen.

De verhalen over de intergalactische geheim agent Valerian vinden hun oorsprong in een reeks Franse stripverhalen die midden jaren zestig werden uitgebracht. Een flink aantal concepten die in de strips werden geïntroduceerd, deden hun intrede bij het grote publiek met het uitkomen van de eerste ‘Star Wars’ film in 1977; die alle originele ideeën van de stripreeks schaamteloos kopieerde. Luc Besson moet een groot fan van de boeken zijn geweest, hij is degene die het recht in het sterrenstelsel moet herstellen en Valerian eenzelfde bioscoopavontuur wilt schenken, hopend een nieuw science fiction fenomeen.

Waarom dit allemaal belangrijk is? De visuele pracht van Besson in combinatie met vaag bekende ruimtevoertuigen en locaties is namelijk één van de weinige zaken die echt werken in ‘Valerian and the City of a Thousand Planets’. De locaties die bezocht worden zijn prachtig en bevatten zelfs een paar concepten die (nog) niet door betere films of series zijn overgenomen. Wanneer Besson ons dan ook meeneemt op een soort visuele tour in de wereld van Valerian is de film dan ook makkelijk op zijn best. Het is alleen zo jammer dat er ook nog een script aan vast moet zitten, want vrijwel alles wat er mis kan gaan, gaat mis.

Om bij het begin te beginnen, het verhaal is flinterdun. Een artefact van een (uiteindelijk toch niet zo’n) uitgestorven beschaving duikt op en meerdere partijen willen er hun deel van. De overlevenden van het uitgestorven ras willen hun cultuur weer opbouwen, een groep mensen wil het onderzoeken en weer een andere groep mensen heeft er snode plannen mee. Hoofdpersonen Valerian (Dane DeHaan) en Laureline (Cara Delevingne) vormen uiteraard de middenpartij die ervoor willen zorgen dat de best mogelijke oplossing wordt gekozen.
Simpel dus, maar dat is niet erg wanneer de achtergrond een beetje interessant is en de personages charismatisch genoeg zijn om te volgen. Die achtergrond zit zoals hierboven is beschreven wel goed, de fan van grootse science fiction avonturen en locaties wordt rijkelijk beloond.

Maar de filmfanaat krijgt echter een lastige twee uur te verduren. De twee acteurs missen iedere sprank van charisma. DeHaan komt dan ook totaal niet over als de ruige ruimteavonturier die hij moet voorstellen. In plaats daarvan geeft hij een soort Keanu Reeves-imitatie en slaat de plank volledig mis. Delevingne is niet veel beter. De liefdesplot is van het niveau ‘Star Wars’ prequels en ‘Twilight’. We krijgen houterige dialogen te horen. Veel scènes staan bol staan van de uitleg in plaats van dat het organisch in het script is verwerkt.

De lijst met fouten die de film maakt is eindeloos. Want ondanks dat de visuele pracht er is, mist de context. Zo is er op een gegeven moment in de film een gigantisch ruimtegevecht aan de gang maar krijgt de kijker slechts één kant daarvan te zien en weten we geeneens wie de andere kant vertegenwoordigt. Het zorgt voor een gebrek aan connectie met het publiek, die het koud zal laten wie er wint. Het lijkt alsof de film daar ook niet voor gaat. En dan blijft het vooral een bewegende ansichtkaart van de verschillende gave locaties. Al zijn de dialogen slecht genoeg om eens flink te lachen en ‘Valerian and the City of a Thousand Planets’ ooit nog eens om te toveren in een cult-film.

Redactie Cinemagazine

Waardering: 1.5

Bioscooprelease: 26 juli 2017
DVD- en blu-ray-release: 4 december 2017