What the Waters Left Behind – Los olvidados (2017)
Regie: Luciano Onetti, Nicolás Onetti | 94 minuten | horror | Acteurs: Paula Brasca, Mirta Busnelli, Victorio D’Alessandro, Damián Dreizik, Chucho Fernandez, Tamara Garzón, Pablo Guisa Koestinger, Victoria Maurette, Agustín Pardella, Paula Sartor
Een wervende tekst schrijven voor de achterflap van een B-film is een vak apart. Een Oscar-film verkoopt zichzelf wel, maar een obscure Argentijnse horrorfilm aan de man brengen is een ander verhaal. De tekstschrijver die verantwoordelijk is voor de promopraat op de hoes van ‘What The Waters Left Behind’ doet zijn best, maar uit zinnen als “deze moet je zien” en “dé horrorfilm van dit najaar” blijkt dat hij deze productie zelf niet heeft bekeken…
In ‘What The Waters Left Behind’ trekt een filmploeg naar Epecuén. Het gaat hier om een toeristisch dorpje in Argentinië dat getroffen werd door een overstroming en sindsdien onbewoonbaar verklaard is. De crew wil een documentaire maken over deze plek en heeft een oude bewoonster zo ver gekregen om naar de rampplek af te reizen en over haar ervaringen te vertellen. Wat de ploeg niet weet is dat er wel degelijk leven is op Epecuén.
Volgens de persinformatie won ‘What The Waters Left Behind’ de eerste prijs op de Fantasy Film Competition die georganiseerd werd door INCAA in Argentinië. Daarnaast staat de trailer van deze film schijnbaar op YouTube te boek als een van de meest bekeken filmtrailers ter wereld. De regisserende broers Nicolás en Luciano Onetti mogen daar terecht trots op zijn. Helaas is hun film niet zo heel goed en dat doet pijn. Deze horrorfilm doet namelijk een paar dingen juist heel goed. Zo is de setting, een apocalyptisch niemandsland dat verwoest is door een overstroming, prachtig in beeld gebracht. De film maakt gebruik van warme, felle kleuren en dat verwacht je niet van een brute slasher.
Naast de fraaie beeldtaal vallen ook de special effects op. Het geweld wordt bruut en compromisloos in beeld gebracht. Qua gore zit het dus ook wel goed met deze film. Ook de kostuums van de schurken zijn angstaanjagend. Vooral een immense hertenschedel dat als masker dient is ronduit creepy. Helaas zorgen een zeer slechte montage, een brak script en een saaie plotwending ervoor dat deze film nergens beklijft.
Nicolás en Luciano Onetti gaan de mist in bij de montage. Deze slasher is ronduit warrig gemonteerd en lijkt een paar cruciale scènes te missen. Zo zie je bijvoorbeeld opeens mensen wegrennen voor een schurk die een scène ervoor nergens te bekennen was. Ook wordt op een gegeven moment gebruik gemaakt van vervreemdende stills die het scherm ineens rood kleuren. Deze beeldtrucjes verschijnen net zo plots als ze eindigen. Dat werkt vervreemdend en doet vermoeden alsof er meerdere mensen aan de montage van deze film hebben gewerkt. Het verteltempo klopt niet en de manier waarop personages de film uit worden geschreven, is nogal abrupt.
Ondanks de sterke gore en het fraaie decor is deze film bij vlagen ronduit saai te noemen. De personages ontstijgen nergens het predicaat karikatuur. De plotwending op het einde zie je van mijlenver aankomen en kopieert op nogal gemakzuchtige wijze een iconische horrorfilm die de kettingzaag als moordwapen introduceerde. Zonde, want tussen de slecht in elkaar geplakte scènes zit een toffe griezelfilm verscholen. Die komt er helaas niet uit.
Frank v.d. Ven
Waardering: 2
DVD-release: 11 oktober 2018