Fatal Contact: Bird Flu in America (2006)
Regie: Richard Pearce | 80 minuten | drama, thriller | Acteurs: Joely Richardson, Stacy Keach, Ann Cusack, Scott Cohen, Justina Machado, David Ramsey, Kayte Ferguson, Latham Gaines, Brad Hills, Geraline Knox, Linda McFetridge, Cameron Morris, Matthew Chamberlain, Dwight Wilson II, Sara Wiseman, Lynnanne Zager
‘Fatal Contact: Bird Flu in America’ is een depressief kijkje in de misschien niet eens zo verre toekomst. Het vogelgriepvirus heeft zich gemuteerd en is nu overdraagbaar van mens op mens. Het virus, dat zijn oorsprong vindt in China, verspreidt zich razendsnel. Als een Amerikaanse zakenman een bezoek brengt aan de fabriek van één van de leveranciers van zijn werkgever, raakt hij besmet en wordt het virus in Amerika geïntroduceerd. De besmetting van de zakenman, Ed Connelly wordt op een manier in beeld gebracht die gewoon denigrerend is voor de kijker, vergelijkbaar met een wasmiddelenreclame zien we de vezels van zijn zakdoek en hoe het virus zich daarin verplaatst. Het opvolgen van deze vreselijk banale scène door een veel inventievere waarin de splitscreen beelden opgedeeld worden in zich steeds verdubbelende beelden geeft de tegenstrijdigheid van de film al aan. Het genre zwalkt van drama naar thriller en hoewel de kijker nergens van zal opschrikken, zit er één wel heel grafische autopsie in, waarvan het beeld jammer genoeg op je netvlies gebrand blijft. De betreffende scène valt geheel uit de toon bij de rest van de film en dat was nu nergens voor nodig geweest.
De vrouw van Ed, Denise (Ann Cusack, zus van Joan en John) raakt door het overlijden van haar man in een soort shock en blijft zelfs passief als haar zoontje Toby besmet lijkt geraakt. Als ze zich naar een supermarkt begeeft om eten in te slaan, wordt zij en de kijker geconfronteerd met oorlog-achtige taferelen, waarin mensen vechten om het laatste produkt uit de schappen. Geen beelden om vrolijk van te worden.
Naast het volgen van de overlevende gezinsleden van Ed Connelly, maken we ook kennis met Alma en Curtis, twee van de sympathiekste mensen in de film. Zij is verpleegkundige in een ziekenhuis in New York, hij is militair in Irak, maar zijn eenheid is teruggestuurd. Hun scènes bieden de kijker nog wat lucht, al komen beide vanwege hun werk dagelijks in aanraking met het virus en gaan hun gesprekken de helft van de tijd over de ramp die hun land treft. Trouwens: hoe chauvinistisch moet je zijn om een film ‘Bird Flu in America’ te noemen, terwijl de hele wereld getroffen wordt door de dodelijke ziekte? Verder komt ook de idealistische arts Iris Varnack (Joely Richardson) vaak in beeld, hoewel Richardson een overtuigende arts neerzet, is haar rol in het script wat overtrokken, en lijkt het of zij als enige voor de oplossing moet zorgen. Dan is er nog Stacy Keach, die de rol speelt van de sympathieke secretaris van gezondheid. Ook hij weet er uit te halen wat er in zit. Dat dat niet veel is, daar kan hij ook niets aan doen. Scott Cohen speelt de voor het overgrote deel van de film vervelende gouverneur van Virginia Mike Newsome, die door een familietragedie echter van mening verandert. Slechts enkele van deze personages weten de hele film te boeien en maken de film nog enigszins uit te zitten.
Het is volstrekt onduidelijk welke boodschap de makers van de film ons mee hebben willen geven. Gezien het einde kan er eigenlijk alleen maar geconcludeerd worden dat je moet genieten van elk uur van je leven. Tip daarbij is om in ieder geval niet je tijd te verdoen met het kijken naar deze deprimerende film.
Monica Meijer