Leningrad Cowboys Meet Moses (1994)

Regie: Aki Kaurismäki | 90 minuten | avontuur, komedie, muziek | Met:

Het moet toch verschrikkelijk zijn als je als artiest nooit eens applaus krijgt. De Leningrad Cowboys weten niet beter. Vijf jaar na hun eerste avontuur – ‘Leningrad Cowboys Go America’ (1989) – zijn ze terug met hun eigen sequel, ‘Leningrad Cowboys Meet Moses’. Vijf jaar in Mexico heeft de band weinig goed gedaan. Een aantal van hen is overleden of wordt vermist en de rest is verslaafd aan tequila of wordt door de politie gezocht. Het tij lijkt te keren als ze een aanbod krijgen om op te treden in New York en dus glippen ze illegaal de grens weer over naar de VS.

In New York duikt hun ‘verlosser’ op: hun oude manager Vladimir (Matti Pellonpaa), die aan het einde van de eerste film spoorloos verdween, verschijnt ten tonele. Al noemt hij zich tegenwoordig Moses en is hij zwaar in de heer, een dwingend karakter heeft hij nog steeds. Hij wil dat de Cowboys het ‘Sodom en Gomorra’ van Noord-Amerika achter zich laten en terugkeren naar huis, naar het beloofde land. Of de Cowboys nou willen of niet, ze moeten mee. Wat de bandleden niet weten is dat Moses van plan is een souvenir mee te nemen uit Amerika. ’s Nachts steelt hij de neus van het vrijheidsbeeld, voor hij de anderen volgt voor de oversteek naar Europa. Waar Moses geen rekening mee heeft gehouden, is dat iemand hem heeft gezien bij het vrijheidsbeeld en hem aangeeft. En dus krijgt hij de overijverige CIA-agent Johnson (André Wilms) achter zich aan.

Omdat de band door het losbandige leven in Mexico gehalveerd was, heeft Moses een vijftal broeders van het Rode Leger uitgenodigd de band te komen versterken. Al optredend werken ze zich via Frankrijk, Duitsland en Oost-Europa naar Rusland. Maar de Cowboys kennende gaat dat niet zonder slag of stoot.

In vergelijking met de eerste film is ‘Moses’ nog knotsgekker en gebeuren er nóg meer rare dingen. Het maakt de film ook een stuk rommeliger. Muziek lijkt iets meer naar de achtergrond gedreven, ten faveure van bizarre verhaallijnen en potsierlijke personages en Vladimir – ahum Moses – ontpopt zich steeds meer als een ware despoot. De nieuwigheid is er nu wel een beetje van af en eigenlijk was het helemaal niet nodig om deze tweede film te maken.

Wat ‘Moses’  dan weer heel aardig maakt zijn de religieuze grapjes die erin zijn verwerkt. Moses die op een volstrekt willekeurig moment opeens over water loopt of water vindt in een rots, dat soort dingen. Het gebeurt allemaal heel random, en juist dat maakt het erg grappig. Maar het is maar goed dat Aki Kaurismäki, de geestelijk vader van de Leningrad Cowboys, in zag dat deze tweede film toch echt de laatste moest zijn, want de gimmick lijkt nu toch wel uitgewerkt.

Patricia Smagge

‘Leningrad Cowboys Meet Moses’ verschijnt donderdag 7 juni 2012 op DVD (DVD-box ‘The World of Aki Kaurismäki’).