Long Time Dead (2002)
Regie: Marcus Adams | 94 minuten | horror, thriller | Acteurs: Joe Absolom, Lara Belmont, Melanie Gutteridge, Lukas Haas, James Hillier, Alec Newman, Mel Raido, Marsha Thomason, Tom Bell, Michael Feast, Cyril Nri, Tameka Empson, Peter Gevisser, Derek Lea, Joel Pitts, Pete Valente, Virginia Fanshawe, Anita Kelsey, Olivia Caffrey, Rodney Hart, Mark Barratt, Tony Lee, Nicolas Chagrin
Pas maar op als je in een dronken bui een glaasje gaat draaien met wat kameraden. Voor je het weet heb je een naamloze geest achter je aan waar je niet meer vanaf komt. En geloof maar dat je dat niet wilt. Zeker niet als die kwade entiteit net zo saai is z’n broertje in ‘Long Time Dead’. Zelden is er een slomer spook geweest in een horrorfilm. Het monster laat zichzelf maar niet zien en als ie dan toch een keer in beeld komt spat de lamlendigheid er vanaf.
In ‘Long Time Dead’ maak je kennis met een stel vrienden. De jongelui wonen in een afgeleefd huis in een troosteloze Engelse buurt. Aan studeren doen ze niet. De vriendenclub besteedt veel tijd aan seks, drugs en house. Als een van de jongens in een dronken bui voorstelt om glaasje te draaien, gaat de rest akkoord. Het Ouija-bord wordt uit de kast gehaald en het spel kan beginnen, maar dan loopt het uit de hand. Een levensgevaarlijke geest ‘ontsnapt’ en wil het gezelschap uitroeien. Als dat maar goed gaat…
Deze tienerhorrorfilm is precies volgens het boekje gemaakt. De personages dienen als willoos slachtvee, de bad guy is onstopbaar en de wetten der logica zijn ook in dit standaardwerkje kordaat het raam uitgebonjourd. Om zijn dertien in een dozijn product nog wat te laten lijken, heeft regisseur Marcus Adams de actie naar een verpauperde Britse wijk verplaatst. De troosteloze betonblokken die voor huizen door moeten gaan en de flink doorleefde koppen van de Engelse hoofdpersonages moeten de film net dat beetje extra geven. In het begin lukt het Adams nog ook om een zwaarmoedig sfeertje neer te zetten, maar na een klein half uur doen de decors er al niet meer toe.
Adams laat er geen gras over groeien. Na 25 minuten is de geest al uit de fles en zaait deze dood en verderf. De chagrijnige vriendengroep verandert in een zootje ongeregeld dat enkel aan zichzelf denkt. De onderlinge verhoudingen komen op scherp te staan en de angst neemt toe. De nogal gezichtsloze geest mag af en toe opdraven om in nogal bloedeloze scènes wat slachtoffers te maken. Spannend of meeslepend worden de slachtingen nooit, omdat Adams zijn schurk nooit in beeld brengt en blijkbaar het geld niet had om het spektakel fatsoenlijk in beeld te brengen. Nu zul je het met zwiepende camerabeelden en gillende mensen moeten doen. Het bloed moet je er zelf maar bijdenken. Deze vegetarische vorm van horror is behoorlijk saai.
Zonder horror heeft de griezelfilm ‘Long Time Dead’ niet veel te bieden. De acteurs zijn aardig, maar niet meer dan dat. Visueel is de film ook niet opmerkelijk en de soundtrack is net zo karakterloos als de geest. En dat is jammer, erg jammer. Vooral in het eerste stuk van de film ziet het er veelbelovend uit. De personages zijn amper in beeld of ze gaan zich al te buiten in alles wat God verboden heeft. Ze snuiven cocaïne van het spoor, dansen op tergende techno en zeiken elkaar continu af. Kortom generatie X volgens Hollywood. Ook de ongepolijste koppen van de cast vergoeden veel. Een horrorfilm zonder Barbie-babes en Ken-klonen verdient al direct de originaliteitsprijs. Jammer genoeg laat de uitvoering te wensen over.
‘Long Time Dead’ is een horrorfilm die veelbelovend begint, maar de verwachtingen niet waar weet te maken. Sterker nog: terwijl je achterover leunend je favo gerstenat achterover klokt, zie je via de bad guy van deze film de gevolgen van alcohol terug. Zelden is er een bezopenere geest geweest als in deze film. Niet alleen de schurk kampt de dag erna met een kater. Jij ook. Hoe kon je jezelf laten belazeren door die aardige videotheekeigenaar? ‘Long Time Dead’ is je zuurverdiende huurgeld niet waard.
Frank v.d. Ven
Waardering: 2
Bioscooprelease: 18 juli 2002