Mother-Madeo (2009)

Regie: Joon-ho Bong | 128 minuten | drama, thriller, misdaad | Acteurs: Hye-ja Kim, Bin Won, Ku Jin, Yoon Jae-Moon, Mi-sun Jun, Young-Suck Lee, Sae-Beauk Song, Mun-hee Na, Woo-hee Chun, Byoung-Soon Kim, Pil-Kyeong Jang, Jeong-wuk Kim, Seung-hyeon Lee, Bok-dong Mun, Hee-ra Mun

Het mooie van de films van Joon-ho Bong is dat ze altijd verrassend zijn. In positieve zin welteverstaan en altijd op meerdere vlakken. De personages, de plotwendingen, maar ook de genrekeuze en vooral de invulling daarvan zijn elke keer een aangename verrassing. De ene keer krijg je persoonlijk drama voor je kiezen, de andere keer een mega spektakel, zoals zijn grootste succes ‘The Host’. Hierin zie je raakvlakken met bijvoorbeeld Peter Jackson, die ook niet schroomt verschillende kanten van zichzelf te laten zien als filmmaker. Maar stiekem is wat de getalenteerde Koreaanse regisseur maakt net iets bijzonderder, minder beïnvloed, lijkt het, door de wetten van Hollywood.

Dat zie je vooral in de karakters en ontwikkeling van de personages. Er zijn weinig regisseurs die zo goed zijn in het creëren van mensen van vlees en bloed. Mensen met wie je je soms niet wilt identificeren, omdat ze zo stompzinnig zijn, maar toch oh zo herkenbaar, dus je doet het toch. De moeder, haar zoon, de beste vriend van de zoon, de politie-inspecteur; in ‘Mother’ heeft ieder karakter zijn zwarte en zijn lichte kanten, zijn dommigheid en gewiekstheid, zijn nut en overbodigheid.

Afzonderlijke scènes worden met veel liefde uitgewerkt, zowel passend binnen de grote lijn, als ook rijk in subtiele details die ervoor zorgen dat de film ongetwijfeld de moeite waard is om meerdere keren te zien. Ook hierin spelen de personages weer een belangrijke rol, want Joon-ho Bong is geen mooifilmer (op het begin na misschien), alles draagt vooral bij aan het vertellen van neerzetten van een sfeer en het vertellen van het verhaal, maar toch ook altijd het overdragen van een soort centraal thema in zijn films: we zijn allemaal maar mensen.

Dit verhaal is boeiend, nogmaals, vooral door de personages, die uitstekend worden vertolkt door een voor ons onbekende cast, maar met veel talent. Vooral moeder wordt subliem neergezet door actrice Hye-ja Kim, breekbaar en egoïstisch tegelijkertijd. Om zo iemand zonder schroom geloofwaardig neer te zetten is veel talent nodig. Dat deze actrice (op leeftijd) nog maar vier films op haar naam heeft staan is dan ook verbazingwekkend. Een van de hoogtepunten is de openingssequentie van de film waarin ze in een open veld een soort moderne dans uitvoert die je direct in verwarring brengt als kijker, maar die je tegelijkertijd doet popelen om de rest van het verhaal te gaan meemaken.

De ontwikkeling van de plot is ook verrassend en kent meerdere spannende en fascinerende wendingen, die hier uiteraard niet verklapt mogen worden. Ze blijven in iedere geval geloofwaardig en dat is toch het belangrijkst. Overigens is dit geen horror en zelfs bijna geen thriller, dat zou deze makers te simpel zijn. Uiteindelijk gaat het weer om de personages en hun makkes, hun onderlinge verhoudingen en natuurlijk hun daden en de gevolgen daarvan. Ook de ogenschijnlijke donkerte van de film is relatief. Het realisme wordt met zoveel flair en humor vertelt dat het licht blijft, behapbaar.

‘Mother’ oogt verzorgt en doordacht. Alles is mooi op elkaar afgestemd: het tempo, de verrassingen, de muziek, de acteerstijl. Al bij de openingsscène weet je dat hier mensen achter zitten met visie. En gaandeweg leer je dat deze mensen kennis hebben van ‘hoe de dingen werken’ in het echte leven en hoe ze dat moeten vertalen naar film. En dat gebeurt op alle fronten met professionele precisie, vakmanschap, maar ook met veel eigenzinnige (vooral zwarte) humor, de handtekening van de meester. En hoewel de plot dan uiteindelijk niet honderd procent bevredigt, kan je alleen maar concluderen dat je van het begin tot het eind hebt zitten genieten, gefascineerd door wat er allemaal voor bijzonders op je af komt.

Conclusie: Bong Joon-ho is een van de grote filmtalenten van zijn tijd en ‘Mother’ is een volwaardige aanvulling op zijn nog bescheiden maar indrukwekkende oeuvre.

Arjen Dijkstra

Waardering: 4.5

Bioscooprelease: 24 juni 2010
DVD-release: 12 april 2012