Star Trek: Insurrection (1998)
Regie: Jonathan Frakes | 103 minuten | actie, drama, romantiek, avontuur, science fiction | Acteurs: Patrick Stewart, Jonathan Frakes, Brent Spiner, LeVar Burton, Michael Dorn, Gates McFadden, Marina Sirtis, F. Murray Abraham, Donna Murphy, Gregg Henry, Daniel Hugh Kelly, Michael Welch, Mark Deakins, Stephanie Niznik
Het fijne aan ‘Star Trek’ verfilmingen is dat ze altijd goed aflopen. En dus ook ‘Star Trek: Insurrection’. Hoe zwaar ook de gevechten op de grond of in de ruimte, altijd weet de onverslaanbare ‘Enterprise’ het vege lijf te redden. Met Patrick Stewart als Captain Jean Luc Picard hebben de producers een prachtige kapitein van de het ruimteschip Enterprise in handen. Als geen ander weet hij de kijker het vertrouwen te geven dat een kapitein moet uitstralen.
‘Star Trek: Insurrection’ geeft Picard alle ruimte zijn menselijke kant te laten zien: liefde, hoop, humor en verdriet. Patrick Stewart weet met zijn stem, oog opslag en quasi filosofische opmerkingen de juiste toon te zetten. Het verhaal past in de ‘Star Trek’ traditie: actie, humor, een vleugje romantiek en hang naar nostalgie.
Dit keer vertelt het verhaal over het eeuwige leven van de Ba’ku welke bedreigd wordt door de Son’a en de Federatie. Door Enterprise’s androïde Data komt Picard op het spoor van wat de Son’a en de Federatie van plan zijn: het verplaatsen van de zeshonderd Ba’ku om zodoende de straling welke het eeuwige leven geeft te ‘vangen’. Op de planeet van de Ba’ku leeft men nog als in de middeleeuwen; goudsmid, brood maken, kleding van die tijd. Geen wapens, geen auto’s, geen technologie. De Ba’ku kent de technologie maar gebruikt het niet. Dit leven bevalt Picard wel en hij voelt zich elke dag jonger worden en er is zelfs sprake van enige romantische gevoelens voor de aantrekkelijkste vrouw op de planeet: Anij (Donna Murphy). Hoe idealistisch en hoopvol, maar ook dat past keurig in de ‘Star Trek’ traditie.
De ‘Star Trek’ verhalen dienen niet al te serieus genomen te worden. Het is leuk vermaak met hier en daar een filosofische of psychologische knipoog. Voor ‘Star Trek: Insurrection’ werden voor het eerst alle ruimtescènes met de computer gegenereerd.
De film ziet er verzorgd uit. De scènes op de planeet wisselen zich keurig af met de scènes welke zich afspelen in de ruimte. Er ontstaat zodoende een mooie balans in het verhaal. Voor ieder wat wils en dat wordt door ‘die hard’ Trekkies niet echt gewaardeerd. De producer, Rick Berman wordt dan ook door menigeen verfoeit door de vercommercialisering van het ‘Star Trek’ erfgoed.
De muziek van vaste ‘Star Trek’ componist Jerry Goldsmith is passend, met veel violen en dus dramatiek, om een scène daar waar nodig extra lading te geven. De ‘Star Trek’ serie; daar moet je van houden. De verhalen, de toekomstvisie, de filosofische teksten: het moet je aanspreken. Maar door het herkenbare verhaal, de humor en romantiek slaagt ‘Star Trek: Insurrection’ erin om een groot publiek te bereiken. En je, als is het maar voor even, hier ver ver vandaan te wanen.
Gerard de Bruijn
Waardering: 3.5
Bioscooprelease: 4 februari 1999