Zombie Apocalypse (2011)

Regie: Nick Lyon | 87 minuten | horror | Acteurs: Ving Rhames, Taryn Manning, Johnny Pacar, Gary Weeks, Lesley-Ann Brandt, Eddie Steeples, Robert Blanche, Gerald Webb, Lilan Bowden, Anya Monzikova, Kimberley Ables Jindra, Ami Albea, Darryl Allen, John Alonzo, Larry Andrews

Zombies…  door welke oorzaak dan ook tot leven gekomen doden met als enig levensdoel hun eeuwige honger met het vlees van de levenden te stillen. Die, voor zover ze tenminste niet aan stukken worden gescheurd, vervolgens ook in zombies veranderen. In ‘Zombie Apocalypse’ is een virus de oorzaak van alle onheil. Regisseur Lyon laat weinig tijd verloren gaan en laat in de openingsscènes diverse taferelen voorbij komen waaruit blijkt dat er geen kruid is opgewassen tegen de oprukkende zombieplaag. Een aardige opening die, hoewel het een ietwat low-budget indruk maakt, een aardige en sfeervolle post-apocalyptische setting biedt voor een groepje overlevenden dat op zoek is naar zombievrije oorden. Ook in een later stadium wordt de eenmaal opgeroepen sfeer van een ingestorte beschaving aardig vastgehouden wanneer er verlaten straten en steden door het beeld komen wanneer we ons groepje op zijn tocht volgen.

Tussen alle bedrijven door wordt de groep uitgebreid maar net zo hard weer uitgedund, wanneer de verschillende confrontaties met de zombies zich aandienen. Het gegeven is niet bijster origineel en voegt weinig toe aan wat de gemiddelde zombiefan al vaak genoeg gezien zal hebben. Evenals de confrontaties zelf, die in niet veel verschillen van die in tal van overige zombiefilms. Wel valt op dat deze scènes, zeker gezien het lage budget en het feit dat deze productie voor televisie gemaakt is, verdienstelijk zijn vormgegeven. Bewapend met allerlei wapentuig variërend van pistolen, geweren, kettingzagen, hamers, knuppels, zwaarden en mitrailleurs wordt er op de zombies los gegaan. Dit heeft de nodige smakelijke taferelen tot gevolg: afgeschoten en afgehakte zombieledematen, uit elkaar spattende zombiekoppen, zombielichamen die door tal van inslaande kogels of op andere manieren geteisterd worden…  het komt met de nodige bloederigheid in ruime mate voorbij. Wat echter net zo hard opvalt zijn de tekortschietend vormgegeven handelingen van de in meerdere gradaties van engheid (al dan niet geslaagd) weergegeven zombies. Hoewel de zombies talrijk genoeg zijn en hun dreiging duidelijk aanwezig is draait de camera weg wanneer ze hun slachtoffers maken of worden deze aan het zicht onttrokken wanneer ze letterlijk bedolven worden onder de zombielichamen. Voor de horror- en zombiefans, tuk op het nodige bloederige bijt-, trek- en scheurwerk waarmee zombies traditiegetrouw hun slachtoffers maken, is ‘Zombie Apocalypse’ dan ook vrij teleurstellend. Wellicht ook omdat deze voor de televisie gemaakte produktie aan grenzen gebonden is, maar gezien de bloederigheid die er wel degelijk voorbijkomt als deze en gene zombie ten onder gaat had er wel wat explicieter te werk gegaan kunnen en mogen worden. Het is  dan ook een danig gemiste kans.

Daarnaast valt op diverse momenten ook de niet al te hoogstaande kwaliteit en de diverse twijfelachtigheden op bij de vormgeving van het een en ander. Het opspattend, rondspuitend en stromend bloed bij de diverse gewelddadigheden maakt voor de ietwat meer oplettende  toch iets te vaak een neppe CGI-indruk. De loeiende sirene waardoor de zombies hun interesse in hun prooi verliezen? Tja, toch niet een al te zombiegetrouw overkomend gegeven. De zombiehond die het voorzien heeft op ons groepje overlevenden en de in navolging daarop qua CGI-gehalte bijna lachwekkend amateuristisch vormgegeven, overbodige en onverklaarbaar aanwezige  – tja, wat zijn het eigenlijk precies? – zombietijgers. Niet al te geloofwaardig vormgegeven, evenals de handelingen die de menselijke personages in de confrontaties met deze schepsels vertonen. Het zijn zaken die nogal afbreuk doen aan de film. Ze komen eerder lachwekkend over en werken meer ondermijnend dan dat ze een bijdrage leveren. Verder ligt het tempo herhaaldelijk laag, iets wat des te meer opvalt wanneer regisseur Lyon niet echt structuur aan zijn verhaal weet te geven.

Dit gaat deze produktie ook parten  spelen wanneer steeds dezelfde situatie in een andere omgeving wordt voorgeschoteld. Het groepje is op pad, er dient zich een horde zombies aan, er worden met het nodige teveel op elkaar lijkende schiet-,  hak-, zaag-, steek- en knokwerk wat zombies afgemaakt, het groepje overlevenden verliest weer een lid en nadat de rust tijdelijk is weergekeerd gaat het groepje weer verder op weg. Met ter afwisseling de traditiegetrouwe tussentijdse onderlinge aftastende groepsgesprekken over hun vroegere leven en over hoe ze in leven moeten zien te blijven in deze wereld. Na verloop van tijd gaat dit vervelen, het doet uitzien naar een verhaalsmatig andere insteek. Na verloop van tijd maakt dit het ook moeilijk om de aandacht er in dezelfde mate bij te houden.

Geen bijster opvallende acteerwerk van de diverse betrokkenen. De meest bekende verschijning is Ving Rhames die zijn in ‘Dawn of the Dead’ uit 2004 en in ‘Day of the Dead’ uit 2008 opgedane zombiebestrijdingskennis hier nog eens in de praktijk brengt. De overige castleden kwijten zich adequaat genoeg van hun taak hoewel ze, evenals overigens in tal van zombiefilms waarin deze en gene bij voorbaat gedoemd is als zombievoer te gaan dienen, niet al teveel diepgang vertonen. Dit is tevens de reden dat identificatie met hen niet echt tot stand komt, wat toch wel een voorwaarde is voor daadwerkelijke betrokkenheid met het verhaal en de ontwikkelingen daarin. Het maakt ‘Zombie Apocalypse’ tot een niet al te hoogstaand zombiewerkje, een productie die na een aardige start en met verschillende verdienstelijkheden steeds meer ondergesneeuwd raakt door de tekortkomingen en de langdradigheid die de boventoon gaan voeren. Weliswaar aardig voor de verstokte zombiefan om er een paar leuke momenten uit te halen, maar veel meer dan dat zit er niet in.

Frans Buitendijk