A Breath of Scandal (1960)

Regie: Michael Curtiz | 97 minuten | komedie, romantiek | Acteurs: Sophia Loren, Maurice Chevalier, John Gavin, Angela Lansbury, Isabel Jeans, Tullio Carminati, Milly Vitale, Carlo Hinterman, Roberto Risso, Friedrich von Ledebur, Adrienne Gessner, Luigi Cimara, Waveney Lee, Walter Varndal

Het is een algemeen gegeven dat acteurs – en zéker actrices – een beperkte ‘houdbaarheidsdatum’ hebben. Karakteracteurs gaan uiteraard langer mee, maar vooral acteurs die het uitsluitend van hun uiterlijk moeten hebben zullen zich goed moeten conserveren, anders is het na hun veertigste gebeurd. Uitzonderingen als Cary Grant en Clark Gable natuurlijk daargelaten. Regisseurs kunnen daarentegen nog tot op hoogbejaarde leeftijd films maken. Zo completeerde de beroemde Italiaanse cineast Michelangelo Antonioni op zijn 92e (!) nog een film. Of deze net zo goed was als zijn meesterwerken ‘La Notte’ (1961) en ‘Blow Up’ (1966) mag ieder voor zich bepalen. Zijn collega Michael Curtiz verwierf dankzij films als ‘Angels with Dirty Faces’ (1938), ‘Yankee Doodle Dandy’ (1942) en vooral ‘Casablanca’ (1942) een legendarische status. Maar zijn latere films, waaronder ‘A Breath of Scandal’ (1960) die hij twee jaar voor zijn dood in 1962 maakte, zijn heel wat minder memorabel…

In ‘A Breath of Scandal’ speelt Sophia Loren de rol van Olympia, een beeldschone maar verwende prinses in het Oostenrijk van begin twintigste eeuw. Vanwege haar talloze schaamteloze flirts met wildvreemde mannen hebben haar ouders, prins Philip (Maurice Chevalier) en prinses Eugénie (Isabel Jeans), besloten haar huisarrest te geven in het buitenverblijf van de aristocratische familie. Maar zo’n grote straf is dat in feite niet, want op het platteland rond Wenen vermaakt Olympia zich opperbest, in het gigantische kasteel of op de prachtige landerijen eromheen. Tijdens het paardrijden ontmoet ze per toeval de knappe Amerikaanse ingenieur Charles Foster (John Gavin), die in opdracht van haar vader een bodemonderzoek doet. Olympia kan het niet laten om ook deze man te versieren en samen brengen ze een romantische nacht door in een knusse chalet. Uiteraard raakt Olympia door haar escapades in de problemen wanneer Foster haar vader bezoekt om met hem zijn onderzoek te bespreken. Bovendien wordt ze door de keizer opgeroepen om naar Wenen te komen om daar te trouwen met prins Ruprecht (Carlo Hinterman). Iets dat ze absoluut niet wil nu ze in Charles de liefde van haar leven heeft gevonden.

De film werd gebaseerd op een verhaal van de Hongaarse toneelschrijver Ferenç Molnár, die tevens het verhaal schreef voor ‘The Swan’ (1956) – de laatste film van Grace Kelly, voordat ze prinses Gracia van Monaco werd – en ‘One, Two, Three’ (1961) van de legendarische regisseur Billy Wilder. Sidney Howard, net als regisseur Curtiz ook al op leeftijd, vertaalde het stuk naar het Engels. Het is gezien de opzet van het verhaal duidelijk dat het verhaal rond Olympia oorspronkelijk een toneelstuk was. Wat het medium film aan extra mogelijkheden biedt, zijn de settings (al dan niet op locatie). En die settings zijn in ‘A Breath of Scandal’ net als de kostuums werkelijk beeldschoon. Maar hoe mooi het er ook allemaal uitziet, al die uiterlijke pracht kan niet verbloemen dat we hier te maken hebben met een flinterdun en zeer oppervlakkig verhaaltje, dat bovendien nog hartstikke voorspelbaar is ook.

Het acteerwerk is heel behoorlijk. Sophia Loren is op haar mooist en de Italiaanse is bij uitstek geschikt voor dit soort romantische komedies. De immer elegante Maurice Chevalier herhaalt in principe zijn rol in ‘Gigi’ (1958) en doet dat prima. Hetzelfde geldt voor de Britse actrice Isabel Jeans. Ook Angela Lansbury (die wereldroem vergaarde als Jessica Fletcher in de lichtvoetige detectiveserie ‘Murder, She Wrote’) laat zich van haar beste kant zien als de excentrieke en jaloerse gravin Lina. Het grootste probleem is echter John Gavin, die totaal niet geschikt blijkt te zijn voor komedie. In de thrillers ‘Psycho’ en ‘Midnight Lace’ (beide 1960), het historisch epos ‘Spartacus’ (eveneens uit 1960) en diverse romantische drama’s was deze getalenteerde acteur veel beter op zijn plaats dan in dit luchtige niemendalletje. En dat is te zien ook; Gavin komt bijzonder houterig over. Bovendien weet hij zich geen raad met de alom aanwezige Loren, die hem op alle fronten de baas is. De chemie tussen de twee is nul komma nul. En dat is jammer, aangezien de drijfveer in deze film de immense aantrekkingskracht tussen Olympia en Charles zou moeten zijn.

Fans van Sophia Loren komen zeker wel aan hun trekken met ‘A Breath of Scandal’, aangezien de Italiaanse diva hierin op haar mooist is. Maar eigenlijk heeft deze romantische komedie weinig meer te bieden. Het verhaal is oppervlakkig, luchtig en voorspelbaar. De kleurige landschappen, spectaculaire kastelen en beeldige kostuums vormen samen het weelderige decor van de Weense beau monde. Het is echter allemaal uiterlijke schoon. Want inhoudelijk heeft dit niemendalletje nauwelijks iets te bieden.

Patricia Smagge