All We Had (2016)

Recensie All We Had CinemagazineRegie: Katie Holmes | 100 minuten | drama | Acteurs: Katie Holmes, Stefania LaVie Owen, Richard Kind, Mark Consuelos, Eve Lindley, Siobhan Fallon Hogan, Judy Greer, Luke Wilson

Katie Holmes stond jarenlang vrijwel dagelijks in de roddelbladen. Dat had ze vooral te danken aan haar stormachtige huwelijk met superster Tom Cruise; binnen twee maanden nadat ze hun eerste date hadden waren de twee al verloofd, exact een jaar na die eerste date werd dochter Suri geboren en een half jaar later waren ze getrouwd en werd het stel gebombardeerd tot ‘TomKat’. Cruise, compleet gehersenspoeld door de Scientology Kerk, maakte zichzelf in 2005 onsterfelijk belachelijk door als een klein kind op de bank bij Oprah Winfrey te springen en zijn liefde voor Holmes uit te schreeuwen. Hoewel ze het ruim vijf jaar met Cruise volhield, werden de bemoeienissen van de Scientology Kerk de getalenteerde actrice op een gegeven moment te veel. Bovendien was ze bang dat Cruise hun dochter zou kidnappen. Over haar filmcarrière ging het allang niet meer. In 2012 ging het veelbesproken koppel officieel uit elkaar en wist Holmes zich los te weken van de Scientology Kerk. Nu haar dochter ouder is, heeft ze eindelijk weer tijd voor haar filmcarrière. Een carrière die tegenwoordig niet meer beperkt blijft tot acteren; Holmes stort zich sinds kort ook op produceren en regisseren. Met het volgepakte drama ‘All We Had’ (2016) maakt ze haar debuut als regisseur. Ze speelt tevens de hoofdrol. Je mag dus gerust stellen dat het een belangrijk project is voor de inmiddels 38-jarige Holmes.

‘All We Had’ is de verfilming van de gelijknamige roman van Annie Weatherwax uit 2014. Rita Carmichael (Katie Holmes) heeft het niet makkelijk. Wanneer we met haar kennismaken, is ze op de vlucht geslagen voor een vriendje met losse handjes. Samen met haar vijftienjarige dochter Ruthie (Stefania LaVie Owen) smeert ze hem met haar laatste centen, in haar gammele roestbak. Waar ze naar onderweg zijn, weten ze niet. Wanneer de uitlaat van hun auto plotseling in de fik vliegt, is Rita ten einde raad. De wagen repareren is eigenlijk geen optie; dan is ze door al haar geld heen. Uit pure wanhoop biedt ze de automonteur zelfs haar lichaam aan. Hij blijkt nog enig respect voor vrouwen te hebben en slaat haar aanbod af. Tegen een gereduceerde prijs lapt hij de auto op en Rita en Ruthie kunnen weer op weg. Ruthie kan goed leren en droomt van een studie aan Harvard University, dus de reis gaat richting Boston. Bij een piepkleine diner besluiten ze wat te gaan eten. Geld hebben ze niet, maar van hun plan om zonder te betalen weer te vertrekken komt niks terecht omdat hun auto weer eens panne heeft. Uitbater Marty (Richard Kind) blijkt de kwaadste niet, ziet de wanhoop in Rita’s ogen en biedt haar een baantje als serveerster aan. Het tij lijkt eindelijk te keren voor moeder en dochter. Rita papt aan met de gladde makelaar Vic (Mark Consuelos), die een huisje voor haar regelt. Naïef als ze is, tekent ze het contract zonder de kleine lettertjes te lezen. Ruthie sluit vriendschap met de transgender serveerster van Marty’s diner, Pam (Eve Lindley) en maakt een nieuwe start op de lokale high school. Het geluk lijkt het tweetal toe te lachen, maar de situatie blijkt verraderlijker dan gedacht.

Scenarioschrijvers Josh Boone en Jill Killington hebben ogenschijnlijk geprobeerd alle verwikkelingen in de roman – en dat zijn er nogal wat – in de film te verwerken. Als gevolg daarvan hebben we te maken met een flink aantal losse flodders, die de aandacht van belangrijkere verhaallijnen afleiden. Zo wordt Rita plots behoorlijk ziek (je voelt op z’n minst een gevalletje longontsteking aankomen), maar in de volgende scène is ze alweer volledig hersteld. Hetzelfde geldt voor Ruthies ervaringen op school. Een aanvaring met het populairste meisje op de toiletten doet de ergste confrontaties vermoeden, maar niet veel later is ze dikke vriendinnen met deze Sally (Katherine Reis) en hangt ze al blowend en alcohol drinkend rond op het schoolplein. Wie verwacht dat ze nu compleet ontspoort heeft het ook weer mis; een streng onderonsje met de schooldirectrice – tevens overbuurvrouw – (Siobhan Fallon Hogan) is voldoende om haar weer op het rechte pad te krijgen. Judy Greer duikt op in een rolletje als warrige overbuurvrouw, maar vervolgens zien we haar nooit meer. Een ander minpunt is het feit dat de film barst van de clichés en voorspelbare wendingen. Wanneer een stomdronken Lee (Luke Wilson) in de bar over Rita overgeeft, weten we eigenlijk al dat hij uiteindelijk nog wel een keertje terugkeert in haar leven. En dat er een serieuze reden is waarom hij zich verliest in de drank. De kijker heeft Rita’s soulmate eerder gevonden dan zij zelf.

Ondanks die mankementen in het script, weet ‘All We Had’ ons tóch in te pakken. Dat komt voor een groot deel op het conto van de cast, die gewoon een prima prestatie levert. Holmes overtuigt in de rol van gemankeerde moeder, die ondanks haar naïviteit en ongelukkige keuze voor mannen oprecht het beste wil voor haar dochter. Met een beetje goede wil kun je hier een parallel met Holmes’ eigen leven in zien, en dat zou best wel eens de reden kunnen zijn dat ze hier een van haar beste acteerprestaties in jaren neerzet. Ze krijgt uitstekend weerwerk van de jonge Stefania Owen, die in zekere zin het geweten van de film vormt, maar tevens worstelt met haar eigen issues: het volwassen worden. Ze speelt dit heel naturel; Owen is een talent voor de toekomst. Ook het acteerwerk in de bijrollen is prima verzorgd. Richard Kind is doorgaans een acteur die de lach aan z’n kont heeft hangen, maar hier speelt hij voor zijn doen behoorlijk ingetogen de rol van de goedmoedige bareigenaar Marty. Eve Lindley ontroert en inspireert als transgender Pam, die ondanks het feit dat ze geregeld slachtoffer is van scheldpartijen, mishandelingen en onbegrip en misvatting in het algemeen, toch met opgeheven hoofd door het leven gaat en blijft dromen van een betere toekomst. Luke Wilson speelt het soort rol waar hij patent op heeft; de zachtaardige lobbes met het hart op de juiste plaats. Een rol waarin hij weinig fout kan doen, ook al onderscheidt hij zich niet per se.

‘All We Had’ heeft een script waar het nodige aan rammelt en Holmes weet als regisseur niet echt een eigen stempel op de film te drukken. Dat we de film toch in ons hart sluiten, is volledig te danken aan de goede acteerprestaties. Met name Holmes zelf, Owen en Lindley zetten personages van vlees en bloed neer, mensen met hun gebreken maar met het hart op de juiste plaats, die met de beste intenties proberen het hoofd boven water te houden. Een beetje zoals de film zelf dus.

Patricia Smagge

Waardering: 3

VOD- en Digital Download-release: 17 april 2017
DVD- en blu-ray-release: 7 juni 2017