Barn (2019)

Recensie Barn CinemagazineRegie: Dag Johan Haugerud | 157 minuten | drama | Acteurs: Ella Øverbye, Henriette Steenstrup, Jan Gunnar Røise, Thorbjørn Harr, Brynjar Åbel Bandlien, Andrea Bræin Hovig, Hans Olav Brenner, Anne Marit Jacobsen, Trine Wiggen, Adam Pålsson

Lykke en Jamie zijn twee Noorse klasgenootjes die het meestal prima samen kunnen vinden. Beide dertienjarigen zijn kind van een politicus, de een links en de ander rechts, maar dat zit hun vriendschap niet in de weg. Tot op een dag de twee bonje krijgen. Lykke haalt uit met haar schooltas, Jamie komt ongelukkig terecht, de ambulance komt te laat. En dan is er ineens sprake van doodslag, op een heel gewone school op een heel gewone schooldag.

Het Noorse drama ‘Barn’ begint als de tragedie net is geschied, wanneer Lykke de benen heeft genomen en Jamie niet meer te redden is. In de 2,5 uur die volgen maken we mee hoe een scholengemeenschap, de betrokken ouders én de jonge dader hiermee in het reine proberen te komen. We zijn aanwezig bij oudervergaderingen, een therapeutische sessie met Lykke, een herdenkingsdienst en de wederwaardigheden van schoolhoofd Liv.

Wie grootse emoties verwacht is bij deze film aan het verkeerde adres. ‘Barn’ is steeds bedachtzaam, traag en spaarzaam met emoties. Alleen de scènes met Lykke zijn soms hartverscheurend. Verder zien we vooral hoe ingewikkeld het is om zo’n tragedie te verwerken, in een omgeving waar veel verschillende (en soms tegengestelde) krachten aan het werk zijn.

Inhoudelijk is de film verwant aan drama’s als ‘The Sweet Hereafter’ (1997) en ‘Little Children’ (2006). Net als in ‘The Sweet Hereafter’ krijgen we te maken met een gemeenschap die na een tragedie gebukt gaat onder vragen en schuldgevoelens. Waarom was surveillant Anders niet ter plekke? Had schoolhoofd Liv de zaken beter kunnen aanpakken? Net als in ‘Little Children’, zijn het hier de volwassenen die zich meer als kinderen gedragen dan de kinderen zelf. Lykke zelf is heel duidelijk over het gebeurde, terwijl de volwassenen zich in allerlei bochten wringen om de tragedie te verstouwen.

Het levert een iets te lang, maar zeer boeiend drama op. Om het niet al te zwaar te maken kent de film wat humor en ook visueel komt ‘Barn’ soms origineel uit de hoek. Daarnaast is de film eerlijk in het uitbeelden van een verwerkingsproces, in de zin dat het dagelijks leven ook gewoon doorgaat. Dus gaat het tussendoor ook over truien, eczeem en de wisselvalligheden van een liefdesrelatie. Het zijn juist dit soort gesprekjes die de zwaarte even uit de film halen, als een lichte anekdote bij een loodzware rouwdienst.

Henny Wouters

Waardering: 4

Bioscooprelease: 10 september 2020
DVD-release: 4 januari 2021