Beautiful Boy (2018)

Recensie Beautiful Boy CinemagazineRegie: Felix van Groeningen | 112 minuten | biografie, drama | Acteurs: Steve Carell, Timothée Chalamet, Maura Tierney, Christian Convery, Oakley Bull, Kaitlyn Dever, Amy Ryan, Stefanie Scott, Julian Works, Kue Lawrence, Jack Dylan Grazer, Ricky Low, Marypat Farrell, Amy Forsyth, Andre Royo, Mandeiya Flory, Timothy Hutton

Een band tussen ouder en kind kan onverbrekelijk zijn. In ‘Beautiful Boy’ zien we hoe zo’n ogenschijnlijk sterke band tussen vader David (Steve Carell) en zijn zoon Nic (Timothée Chalamet) onder extreme spanning komt te staan. Het lijkt een ijzersterk duo, tot Nic erg gevoelig voor drugs blijkt te zijn en vooral voor Crystal Meth.

In de sterke openingsscène van ‘Beautiful Boy’ zien we David praten met een nog onbekende gesprekspartner. Hij vraagt om advies voor zijn zoon. Dit kost hem zichtbaar heel veel moeite. David is radeloos, maar uit alles blijkt dat hij zielsveel van zijn zoon houdt. De toon is gezet. Carell en Chalamet leveren vakmanschap en vormen het hart van de film, dat dankzij het karaktergedreven script een natuurlijke uitstraling heeft.

De film bestaat uit veelal korte scènes die niet chronologisch worden vertoond. Aanvankelijk is dat even puzzelen, maar na een tijdje went dit en hoef je daar niet meer over na te denken. Ook het perspectief verandert soms. Over het algemeen is er gekozen voor het perspectief van de vader. Je ziet in de eerste helft van de film niet wat zoonlief allemaal uitspookt, maar enkel de heftige gevolgen die zijn acties hebben op zijn naasten. Later verspringt dit perspectief en begrijp je ook steeds meer waarom Nic doet wat hij doet. De hele film voelt zeer realistisch, bijna documentair. Dit heeft een zeer positief en een minder positief effect.

Door dat natuurgetrouwe karakter van ‘Beautiful Boy’ maken de heftige scènes veel indruk. Je begrijpt hoe je helemaal af kan glijden als mens. Hoe een zwerver in godsnaam op straat beland kan zijn, hoe je ondanks alle Westerse voorrechten je met niets kunt eindigen en hoe je de hoop op kunt geven en alle banden met een dierbare kunt verbreken. ‘Beautiful Boy’ maakt dit volledig inzichtelijk en begrijpbaar. Het doel van de biografische film is door deze opzet meer dan geslaagd.

Toch lijkt er iets te ontbreken. Er zijn momenten in de film waar je als kijker even afhaakt. De lange sfeerbeelden van de prachtige landschappen vervelen soms. Ook de muziek is af en toe te sturend in de emoties. Of mist er soms gewoon wat luchtigheid? Indruk maakt ‘Beautiful Boy’ in ieder geval wel. Gezien het tekstje bij de eindcredits (dat drugsgebruik momenteel de grootste doodsoorzaak in Amerika is) lijkt het doel daarmee behaald. Maar misschien is het soms net té documentair of té gericht op preventie van drugsgebruik. Het is een dunne lijn waar voor de één ‘Beautiful Boy’ misschien net over heen gaat. Ondanks dat is het een zeer sterke film, waar filmische prachtige beelden gevonden zijn en waar vooral het spel ontroert.

Marit Golstein

Waardering: 4

Bioscooprelease: 29 november 2018
DVD- en blu-ray-release: 2 april 2019