Chacun cherche son chat – When the Cat’s Away (1996)
Regie: Cédric Klapisch | 87 minuten | komedie, romantiek | Acteurs: Garance Clavel, Zinedine Soualem, Renée Le Calm, Olivier Py, Arapimou, Rambo, Simon Abkarian, Frédéric Aufray, Olivier Barny, Jane Bradbury, Joël Brisse, Olympe Brugeille, Franck Bussi, Maryline Canto, Aline Chantal, Antoine Chappey, Pascal Chardin, Andrée Damant, Hélène De Fougerolles, Marine Delterme, Carlos Donoso, Marcelle Dupuy, Romain Duris, Eriq Ebouaney, Denis Falgoux, Marthe Fouquet, Philippe Garcia, Michel Glasko, Danielle Hoisnard, Jean-Marie, Lila, Camille Japy, Jacqueline Jehanneuf, Nicolas Koretzky, Kristelle, Gisèle Laquit, Estelle Larrivaz, Liane Leroy
Soms is, meer nog dan de personages, de locatie de hoofdrolspeler in een film. New York is bijvoorbeeld een stad die vaak meer dan prominent aanwezig is in een speelfilm. Een stad waaraan de regisseur de liefde verklaart. Ook Parijs is zeer geliefd als filmlocatie. Regisseur Cédric Klapisch, bekend van de ensemblefilms ‘L’auberge Espagnole’ (2002) en ‘Les poupées russes’ (2005), brengt in ‘Chacun cherche son chat’ uit 1996 een ode aan de Parijse wijk Bastille. Hij doet daarbij een beroep op de plaatselijke bevolking, die in bijrolletjes de film mogen bevolken. In ‘Chacun cherche son chat’ legt Klapisch de veranderingen die de oude wijk ondergaat bloot, net als zo veel andere volkswijken in grote Europese steden. Oude familiebedrijfjes moeten wijken voor hippe boetiekjes, supermarkten vervangen aloude buurtwinkels en appartementencomplexen worden drastisch gerenoveerd om een jongere generatie aan te trekken. Veranderingen die de kapstok vormen waaraan Klapisch zijn verhaal ophangt.
Want het draait in ‘Chacun cherche son chat’ eigenlijk om Chloé (Garance Clavel), een onzekere twintiger die als visagiste de kost verdient. Voor het eerst in jaren heeft ze weer eens tijd om op vakantie te gaan. Maar voor het zo ver is, moet ze wel iemand zien te vinden die op haar geliefde kat Gris-Gris wil passen. De eerste kandidaat is Michel (Olivier Py), haar homoseksuele huisgenoot, maar die heeft geen zin om die verantwoordelijkheid op zich te nemen. Dus gaat Chloé de straat op, op zoek naar iemand die de poes een paar weekjes in huis wil nemen. Na veel rondvragen belandt ze bij Madame Renée (Renée Le Calm), een oudere dame die wel vaker op katten uit de buurt past. Chloé laat haar geliefde Gris-Gris bij Renée achter en vertrekt voor twee weken naar de kust. Bij thuiskomst ontdekt ze dat haar kat is weggelopen, tot grote wanhoop van Renée. Een leger aan kleurrijke buurtbewoners wordt opgetrommeld om het diertje terug te vinden. De verlegen, ietwat simpele Djamel (Zinedine Soualem) is meer dan bereid Chloé te helpen; een langharige drummer (Romain Duris) is dan weer op een heel andere manier in haar geïnteresseerd. Tijdens de zoektocht naar haar viervoeter ontdekt Chloé meer over zichzelf dan ze vooraf had gedacht.
‘Chacun cherche son chat’ was aanvankelijk bedoeld als korte film van een minuut of twintig. De excentrieke bewoners van de wijk Bastille waren echter zo’n enorme inspiratiebron voor Klapisch, dat hij besloot de film steeds verder uit te breiden, om de kleurrijke Parijzenaren zo veel mogelijk ruimte te geven om te schitteren. Doordat al deze mensen zichzelf spelen, oogt de film authentiek. De acteerkwaliteiten laten echter hier en daar wel te wensen over, met name in de vriendinnengroep van Madame Renée, maar dat nemen we graag voor lief. De betrokken professionele acteurs maken overigens een hoop goed. Wat ‘Chacun cherche son chat’ zo sterk maakt, is de manier waarop de zoektocht naar de kat uitgroeit tot de zoektocht van Chloé naar zichzelf. Het meisje, wanhopig om haar huisdier terug te vinden, kruipt uit haar schulp en komt in contact met mensen. Ze is zich daardoor meer en meer bewust van het isolement waarin ze jarenlang leefde. En ze is onnodig lang eenzaam geweest. De kat staat symbool voor gezelschap. Pas wanneer Gris-Gris ontbreekt, ervaart ze hoe eenzaam ze al die tijd is geweest.
Het universele thema van deze film spreekt tot de verbeelding, de uitwerking ervan is ook nog eens uitstekend. Niet in de laatste plaats door hoofdrolspeelster Garance Clavel, die de film zonder enige moeite op haar ranke schouders draagt. Het is niet moeilijk om met haar mee te leven, omdat we ons allemaal wel eens eenzaam en alleen hebben gevoeld. ‘Chacun cherche son chat’ behandelt dit enigszins zware thema op een heel lichtvoetige manier en voegt op de juiste momenten een scheutje humor toe, zonder dat dit ten koste gaat van de boodschap die hij wil overdragen. Met ‘Chacun cherche son chat’ maakte Cédric Klapisch een ontroerend en lief Frans filmpje over de waarde van gezelschap, de liefde voor huisdieren en genegenheid voor elkaar. Niet alleen leuk voor kattenliefhebbers!
Patricia Smagge
Waardering: 3.5
Bioscooprelease: 17 oktober 1996