Creative Control (2015)
Regie: Benjamin Dickinson | 97 minuten | drama, science fiction | Acteurs: Benjamin Dickinson, Nora Zehetner, Dan Gill, Alexia Rasmussen, Reggie Watts, Gavin McInnes, Paul Manza, Jay Eisenberg, Himanshu Suri, Meredith Hagner, Jake Lodwick, Geneva Carr, Robert T. Bogue, Jessica Blank, Austin Ku, H. Jon Benjamin, Sonja O’Hara, Jamie Dolan, Jon Watts
In het hoog gestileerde New York van de niet al te verre toekomst probeert David (Benjamin Dickinson) op te klimmen bij een succesvol reclamebureau. Zijn snelle leven staat in sterk contrast met dat van zijn vriendin Juliette (Nora Zehetner), die als yoga-instructrice werkt en meer probeert te aarden. De tegenpolen botsen nogal, en dat wordt versterkt als David voor een opdracht gevraagd wordt een nieuwe Augmented Reality wearable te testen waar hij iets te ver in opgaat. Regisseur en hoofdrolspeler Dickinson neemt met zijn eerste speelfilm creatieve vrijheden die vooral visueel goed uitpakken en creëert daarmee een mooi maar tweedimensionaal toekomstbeeld.
Dickinson schreef en regisseerde veel van zijn eerdere werk, en is ook bij ‘Creative Control’ op meerdere niveaus betrokken. In die zin slaat de titel van de film zowel op hem als op zijn personage David, die tijdens het testen van de zogenaamde Augmenta bril aan controle inboet over de echte wereld wat hij in de virtuele wereld wint. David’s beste vriend Wim (Dan Gill) is een modefotograaf die hem regelmatig meesleept naar wilde feesten met drank en drugs en dat begint hem langzaam op te breken. Wim gaat regelmatig hierbij regelmatig vreemd met de modellen die hij voor de lens krijgt, wat zijn vriendin Sophie (Alexia Rasmussen) niet al te veel lijkt te deren. David ontwikkelt echter een interesse voor Sophie en dat komt zijn thuissituatie niet ten goede.
Het is interessant hoe ‘Creative Control’ vooral draait om menselijke relaties of het gebrek daaraan, en tegelijkertijd of misschien juist daardoor vergeet de kijker aan te spreken. De twee stellen verkeren in continue staat van seksuele spanning – niet zozeer op een manier die doet denken aan menselijke behoeftes maar eerder aan verdovende middelen. De versimpelde personages zijn ieder lastig om te doorgronden of mee te empathiseren, wat het bekijken van hun wel en wee tot een moeilijke zit maakt. Een diepe, emotionele betrokkenheid bij de verhaallijn blijft uit, maar gelukkig zijn er productioneel nog andere zaken die de film de moeite waard maken. Zo is Augmenta erg esthetisch in haar geometrische vormen, en weet cinematograaf Adam Newport-Berra van elk shot een kunstig plaatje te maken. Ook Drazen Bosnjak levert uitstekend werk met de veelal klassieke soundtrack waarin onder meer Vivaldi, Mozart en Händel voorkomen – al dan niet in elektronische vorm.
‘Creative Control’ is een audiovisueel kunstwerkje dat vooral bestaat uit geometrische vormen, stilisme en contrasten. In zijn poging dit futuristische wereldje zo overtuigend en artistiek mogelijk neer te zetten heeft regisseur Dickinson ook zijn eigen personages als eenvormige kunstobjecten gebruikt. Juliette bestaat als antithese van David; de vrouw die focust op één zaak tegelijk tegenover de man die bijna bezwijkt onder het multitasken. Waar David zich afvraagt wat er echt is, wil Juliette weten wat belangrijk is. De stad en alles wat het te bieden heeft staat soms letterlijk tussen ze in. Op creatief niveau is dit erg mooi gedaan – op persoonlijk gebied zal de uitkomst van het verhaal je uiteindelijk weinig doen.
Maaike Tol
Waardering: 2.5
Bioscooprelease: 19 mei 2016