Dark Horse – Voksne mennesker (2005)

Regie: Dagur Kári | 109 minuten | drama, komedie | Acteurs: Jakob Cedergren, Nicolas Bro, Tilly Scott Pedersen, Morten Suurballe, Bodil Jørgensen, Nicolaj Kopernikus, Anders Hove, Kristian Halken, Thomas W. Gabrielsson, Michelle Bjørn-Andersen, Pauli Ryberg

Dagur Kári is twee en een half jaar na zijn succesvolle speelfilmdebuut ‘Noi Albinoi’ (2003) terug met een film die zo ongeveer in hetzelfde straatje lijkt te vallen. Ook deze film vertelt het verhaal van een aantal mensen dat zichtbaar moeite heeft om hun dagelijks leven op een nuttige manier in te vullen. Deze film is echter gesitueerd in de hoofdstad van Denemarken, terwijl ‘Noi Albinoi’ zich in IJsland afspeelde. Desalniettemin dragen beide films een vergelijkbaar gevoel uit. Eenzaamheid en uitzichtloosheid worden afgewisseld door korte momenten van geluk en uitzicht op een betere toekomst.

Een verscheidenheid aan personages passeert in deze film de revue. De meest in het oog springende zijn Daniel, een jongeman die altijd dezelfde kleding draagt, een grote koptelefoon om zijn nek heeft hangen en zich het liefst bezighoudt met nietsdoen, zijn ongezond ogende leeftijdsgenoot met de bijnaam ‘opa’ die de ambitie heeft om voetbalscheidsrechter te worden, Daniel’s vader – een vervelende man – die zijn zoon als een mislukkeling beschouwt, een door het leven fladderend meisje dat bij de plaatselijke bakkerij werkt en alles niet zo nauw neemt en haar moeder die iets teveel interesse toont in de vrienden van haar dochter. Alhoewel de personages op het eerste gezicht nogal overdreven overkomen, kan iedereen wel iets van zichzelf in hen herkennen. Ambitie, liefde, het terugverlangen naar vroeger en onbezorgdheid zijn immers universele thema’s.

Camerawerk en montage zijn onopvallend maar dik in orde. De film is in zwart-wit geschoten maar komt desalniettemin kleurrijk over. De acteurs spelen zo natuurlijk dat je het idee krijgt dat ze dagelijks in dit soort situaties verkeren. Bovendien is de soundtrack, verzorgd door de band Slowblow – waar de regisseur zelf zitting in heeft – erg afwisselend. Vooral het nummer Dark Horse, dat tijdens de aftiteling gespeeld wordt, is de moeite waard.

De filmmaker is er opnieuw in geslaagd om een situatie op het witte doek te toveren die allerhande emoties oproept. Zo wordt het alledaagse net dat beetje uitvergroot, wat vaak tot ongemakkelijke momenten leidt. Meestal zet dit aan tot gelach, maar soms levert het een zwaar gevoel op. Komische situaties worden afgewisseld door nare gebeurtenissen of vallen zelfs samen. Kári weet op zichtbaar moeiteloze wijze aan te tonen dat verdriet en geluk vaak heel dicht bij elkaar liggen.

Gelukkig laat ‘Dark Horse’ je vooral achter met een lach op je gezicht. Hij is immers niet bedoeld als maatschappijkritisch pamflet, maar eerder als een film die op inventieve wijze inzicht biedt in het gevoelsleven van de homo sapiens.

Een absolute aanrader als je het hectische bestaan een kleine twee uur wilt verruilen voor een emotionele en overwegend positieve reis langs bijzondere maar herkenbare situaties.

Vincent Nijman

Waardering: 4

Bioscooprelease: 13 april 2006