Dirty Dancing (1987)

Regie: Emile Ardolino | 100 minuten | drama, muziek, romantiek | Acteurs: Patrick Swayze, Jennifer Grey, Jerry Orbach, Cynthia Rhodes, Kelly Bishop, Jack Weston, Jane Brucker, Lonny Price, Max Cantor, Neal Jones, Charles ‘Honi’ Coles, Wayne Knight, Paula Trueman    

De aanstekelijke liedjes, de romantiek, de dansmoves van Jennifer Grey en Patrick Swayze en de enorme chemie tussen de twee hoofdrolspelers hebben ervoor gezorgd dat de film ‘Dirty Dancing’ een grote hit is geworden. Het verhaal is misschien niet bijzonder origineel, maar leuk is het zeker wel! Al vele pogingen zijn er gedaan, denk aan ‘Honey’, ‘Shall We Dance’ en ‘Dirty Dancing 2: Havana Nights’ maar geen van deze films is het gelukt om het succes van ‘Dirty Dancing’ te evenaren en het valt te betwijfelen of het nog ooit gaan lukken. ‘Dirty Dancing’ is en blijft dé topper onder de dansfilms.

Frances ‘Baby’ Houseman is met haar ouders en zus op vakantie in een resort. Baby is een verlegen puber en ze is duidelijk papa’s lieveling. Dat verandert als ze via het personeel kennismaakt met het begrip ‘Dirty Dancing’, een minder nette vorm van het stijldansen dat aangeleerd wordt door de dansleraren in het resort. Deze manier van dansen trekt meteen de aandacht van de brave Baby. En helemaal als Johnny (Patrick Swayze) haar een paar dansmoves leert. Als ze door toeval betrokken raakt bij de problemen van de vaste danspartner van Johnny wordt ze meegesleurd in de volwassen problemen van de personeelsleden. Is Baby volwassen genoeg om met deze problemen om te kunnen gaan?

Vanaf het eerste moment dat Baby en Johnny elkaar ontmoeten spatten de vonken eraf. De chemie tussen de acteurs Patrick Swayze en Jennifer Grey is bijzonder sterk. Dat is ook de reden dat je het, misschien wat voorspelbare verhaal kunt accepteren. Het doet er ook helemaal niet toe of het voorspelbaar is of niet. Deze film is gewoon genieten van begin tot eind! De romantiek, de prachtige muziek maar vooral het dansen spreekt tot de verbeelding. Iedereen wil meteen op dansles na het zien van deze film, daar kunnen programma’s als ‘Dancing with the Stars’ niet tegenop.

Opvallend is wel dat het brave meisje Baby, na één dansles met Johnny verandert van een grijze muis naar een vamp. Ineens kleedt ze zich anders, uitdagender, loopt ze anders en draagt ze make-up. Op zich is het wel te begrijpen, want welke vrouw zou niet vallen voor de charmes van Patrick Swayze? Toch had de gedaantewisseling van Baby van een verlegen puber in een volwassen vrouw misschien iets subtieler mogen gaan. Het beste stuk van de film is de scène met de lift. Jawel, de enige echte ‘Dirty Dancing’-lift. Vrouwen dromen ervan om ooit eens gelift te worden op de manier zoals Patrick Swayze het doet in deze film. Het oefenen van deze lift is een romantische aangelegenheid op een evenwichtsbalk en in het water. Dat is het grootste zwijmelmoment van de film. Als je eerder nog niet overtuigd was van de kwaliteit van deze film, ben je dat vanaf deze scène wel.

‘Dirty Dancing’ is een spektakel om te zien. Het is genieten. Nostalgie. Alleen de aanblik van het paadje met de lantarentjes ernaast waar Baby iedere dag over loopt om naar Johnny te gaan, roept al herinneringen op. Zodra de eerste noten van de muziek klinken, de eerste danspassen gezet worden, ben je verkocht. Zelfs de grootste criticus zal toch zwichten voor deze film.

Eveliene Sanders

Waardering: 4.5

Bioscooprelease: 13 november 1987
Bioscooprelease: 14 september 2018 (re-release)