Fear Itself: Eater (2008)

Regie: Stuart Gordon | 41 minuten | horror | Acteurs: Elisabeth Moss, Russell Hornsby, Stephen Lee, Stephen R. Hart, Pablo Schreiber, Joe Desmond, Andrew Krivanek, Troy O’Donnell, Marie Zydek, Franco Imbrogno, Kieran Martin Murphy

In de meeste moderne samenlevingen rust een groot taboe op het verschijnsel kannibalisme. Het nuttigen van mensenvlees wordt gezien als een daad die gelijkstaat aan een ultieme vorm van barbarij, een eetgewoonte die alleen voorbehouden is aan ‘ongeciviliseerde’ wilden. Skeletresten van onder meer neanderthalers lijken te suggereren dat kannibalisme in lang vervlogen tijden helemaal niet ongebruikelijk was. Verschillende inheemse stammen in Zuid- en Midden-Amerika, Afrika, Fiji of Nieuw-Guinea praktiseerden zelfs tot in premoderne tijden kannibalistische rituelen. In tijden van oorlog of hongersnood bleek dat ook burgers van geïndustrialiseerde of pre-industriële landen nog niet zo lang geleden noodgedwongen hun toevlucht namen tot het eten van mensenvlees. De Russische Burgeroorlog, de Tweede Wereldoorlog en de Cambodjaanse Burgeroorlog zijn enkele sprekende voorbeelden. Het ruime aanbod aan horrorfilms dat zich met kannibalisme bezighoudt, laat zien dat onze houding ten opzichte van dit fenomeen tweeslachtig is: normale mensen zullen er vandaag de dag niet gauw aan denken om een medemens te verorberen, maar stiekem zijn we wel allemaal gefascineerd of geïntrigeerd als er bij tijd en wijle een levensechte kannibaal opduikt. Dat blijkt wel uit de media-aandacht die de Duitse kannibaal Armin Meiwes in 2002 nog wist te genereren. Met name de boulevardpers pakte stevig uit met smeuïge details en gruwelijke anekdotes die zo uit een fictieve horrorproductie afkomstig hadden kunnen zijn. Gruwelijkheid is sensatie, en sensatie verkoopt. In de filmwereld zijn de kannibalen vaak ondode zombies, maar soms ook springlevende mensen van vlees en bloed zoals Hannibal Lecter of de familie Hewitt.

In ‘Eater’ worden drie agenten in een verder verlaten politiestation belast met de nachtelijke bewaking van de gevreesde seriemoordenaar Duane Mellor. Het gaat echter niet om een ‘gewone’ psychopaat, maar om een kannibaal die lichaamsdelen van minstens dertig slachtoffers heeft verorberd. De taak ontwikkelt zich tot een serieuze vuurproef voor groentje Danny Bannerman, die als vrouwelijke agente ook nog de pesterijen van haar twee ervaren mannelijke collega’s moet trotseren. Maar al spoedig blijkt dat alleen tralies niet toereikend zijn om Mellor op veilige afstand te houden. Bij het horen van de naam Stuart Gordon gaat het hart van menig horrorliefhebber subiet sneller kloppen. Gordon is onder meer de man achter het bloedige splatterfestijn ‘Re-Animator’ en de gotische pareltjes ‘Castle Freak’ en ‘The Pit and the Pendulum’. Dat Gordon ook de kunst verstaat om een boeiende korte film af te leveren, blijkt uit zijn groeibriljantje ‘Dreams in the Witch-House’, misschien wel de beste episode die tijdens twee seizoenen ‘Masters of Horror’ uit de koker kwam rollen. ‘Eater’ schept dan ook zeker verwachtingen. Een korte film over een voodookannibaal met Stuart Gordon aan het roer. Dat kan haast niet misgaan. En inderdaad, ‘Eater’ is een bekoorlijke episode. Het begint al met de dreigende verschijning die Duane Mellor heet: een man van ruim twee meter met een afgeleefd gezicht, een ijzingwekkende stem, een wezenloze gezichtsuitdrukking en een angstaanjagend gebit. Dit is een engerd in optima forma. De duistere voodookrachten die de reus Mellor bezit, maken hem nog angstaanjagender en scheppen het precedent voor een bloedstollend schaduwspel. Omdat Mellor na het uitrukken en opeten van het hart van zijn slachtoffer ook diens gedaante kan aannemen, kan Gordon heel handig spelen met de identiteit van de personages die het politiebureau in de nachtelijke uurtjes bevolken. Gordon kan in een tv-serie het bloed natuurlijk niet zo rijkelijk laten vloeien als in veel van zijn films, maar desondanks is ‘Eater’ toch een stuk grafischer dan de meeste andere ‘Fear Itself’-afleveringen. Het enige punt van kritiek betreft het slot, dat iets te voorspelbaar en fantasieloos is.

Dat neemt echter niet weg dat Stuart Gordon met ‘Eater’ wederom een aardig griezelwerkje heeft afgeleverd. Duister, atmosferisch en niet gespeend van de nodige gruwelijkheid. Zeker een aflevering die je moet zien als je enige affiniteit hebt met het horrorgenre.

Frank Heinen