Garden of Sinners 4 – Gekijô ban Kara no kyôkai: Dai yon shô – Garan no dô (2008)
Regie: Takayuki Hirao | 45 minuten | animatie | Originele stemmencast: Ayumi Fujimura, Takako Honda, Maaya Sakamoto, Kenichi Suzumura
Achter de schattige uitstraling van ‘Garden Of Sinners’ reeks, schuilt een inktzwarte wereld waar volwassen problemen de dienst uitmaken. Ontluikende romances ontaarden in bloederige tragedies en een hoopvolle toekomst is alleen maar een voorbode voor naderend onheil. Deze animatieserie kun je zien als een afdaling in de menselijke ziel. Er wordt echter geen toeristische route afgelegd. De makers kiezen ervoor om de slechtste delen van de stad te laten zien. Het gedeelte van het brein waarin de meest perverse en schimmige herinneringen opgeslagen zijn. In het vierde deel van de reeks staat intense eenzaamheid centraal. Het soort isolatie waar zelfmoord de enige uitweg lijkt. Welkom op dit feest. Of je (levend) thuisgebracht wordt, is nog maar de vraag.
Deel vier trapt af met de introductie van de onfortuinlijke Ryougi Shiki. Het meisje raakt na een aanrijding in coma. Het kind vecht om te overleven, maar het lijkt erop dat ze de strijd verliest. Ze treedt uit haar lichaam en volgt het witte licht. Vlak bij haar bestemming wordt ze echter teruggeworpen. Shiki leeft nog. Deze bijna-dood-ervaring gaat haar niet in de koude kleren zitten. Het meisje ziet sindsdien rode lijnen op allerlei objecten. Deze strepen zijn de ‘lijnen van de dood’. Ze ziet voortaan de vergankelijk van alles en iedereen om haar heen. Haar gevoelens zijn dubbel. Van de ene kant is ze blij dat ze nog leeft, terwijl Shiki zich ook onbegrepen en eenzaam voelt. Niemand kan haar helpen. Toch? De mysterieuze ‘logopediste’ Mikaya Kokuta zegt van wel.
‘Garden Of Sinners’ is donker. Depressies, eenzaamheid, gevoelloosheid en onmacht zijn zomaar wat thema’s die aan bod komen. In dit deel staan zingeving en eenzaamheid centraal. Wat doe je als je vertrouwde leven volledig op zijn kop wordt gezet? Kun je dat delen met buitenstaanders? Deze zware kost wordt verpakt in een anime die elementen uit horror-, fantasy en dramafilms combineert. Deze genrecocktail werkt wonderwel. De bovennatuurlijke zaken zijn inleefbaar, omdat de personages als echte mensen worden gepresenteerd. De emoties zijn echt en realistisch.
De animatie is sober, maar doeltreffend. Er zijn talloze animes die er beter uitzien, maar het vale kleurgebruik en de stemmige soundtrack zorgen voor een beklemmende sfeer die beklijft. Het enige nadeel is dat de afleveringen zo kort duren. Elke episode vertelt een keurig afgerond verhaal, maar het materiaal biedt genoeg stof voor een volledig speelfilm. Dat geeft aan hoe rijk het scenario is. Het is ook tof dat je de aflevering gewoon ‘los’ kunt bekijken en dat ze prima te volgen zijn, maar dat de trouwe volger steeds meer informatie over de hoofdpersonen krijgen. De hoofdrolspelers zijn in feite bijfiguren in deze reeks. Elke episode zet een ander personage in de schijnwerpers die netjes geïntroduceerd wordt.
Afijn, voor de lezer die alleen de conclusie leest (hoi!): gaat dit zien!
Frank v.d. Ven