Gegen die Wand (2004)
Regie: Fatih Akin | 123 minuten | drama, romantiek | Acteurs: Birol Ünel, Sibel Kekilli, Catrien Stiebeck, Güven Kiraç, Meltem Cumbul
Het scenario van ‘Gegen die Wand’ is als de eenvoudigste scheikundige reactie. Veroordeel twee doorgewinterde brokkenpiloten tot elkaar, sprenkel er wat liefde overheen en een catastrofe zal het onvermijdelijke resultaat zijn. In de nieuwste film van Fatih Akin is het een zuipende, snuivende ouwe punker die valt voor een explosieve jonge meid met hyperactieve hormonen. Dat deze personages Duitsers van Turkse afkomst zijn doet eigenlijk niet ter zake, scheikundige reacties zijn nu eenmaal universeel, en dus van alle tijden.
De film opent met het ietwat surrealistische beeld van een Turks orkest aan de oever van de Bosporus, een zangeres die een hartverscheurend traditioneel lied zingt over een tragische liefde. Dit orkest keert regelmatig terug, als een klassieke Griekse rij, en levert al doende het beste bewijs dat gedoemde liefdes niet aan tijden of culturen zijn gebonden. Daarna switcht de film naar hedendaags Hamburg, een ruiger deel van de stad, waar we de hoofdpersonages Cahit en Sibel leren kennen. Vervolgens ontspint zich het drama, een drama met veel geweld, seks, drank en af en toe een snuifje cocaïne om weer wat op adem te komen.
Levert dit alles een interessante film op? Om als hedendaagse tragedie te kunnen boeien is het noodzakelijk dat een film markante en herkenbare personages herbergt. In dat opzicht is ‘Gegen die Wand’ volledig geslaagd. Cahit en Sibel roepen zowel sympathie als deernis op, je zou ze als toeschouwer nu en dan troostend willen toespreken of een arm om de vermoeide schouders willen slaan. Andere sterke punten zijn de ijzersterke combinatie van moderne en traditionele muziek, en de spaarzame maar effectieve cynische humor. Enig minpuntje is de wat overdreven hoeveelheid aan heftige scènes. Wat Cahit en Sibel in slechts een paar jaar beleven (of in het geval van Sibel zelfs in één nacht), is meer dan drie generaties doorsneeburgers in een heel leven meemaken.
Concluderend is ‘Gegen die Wand’ een film die genoeg heeft te bieden om op eigen kracht de bioscoop te doen vollopen. Des te spijtiger dat in Duitsland en Turkije een hoop trammelant is uitgebroken, vanwege het pornoverleden van hoofdrolspeelster Sibel Kelkilli en ondoordachte uitspraken van regisseur en hoofdrolspelers over de typisch Turks-Duitse problematiek van de film. Ondoordacht want, het zij nogmaals gezegd, een drama als ‘Gegen die Wand’ is universeel. Een liefdestragedie over twee Duitsers in Ankara, opgesierd met een Schlagerorkest aan de oever van de Elbe, had ook makkelijk gekund.
Henny Wouters
Waardering: 4
Bioscooprelease: 2 september 2004