Happy Old Year (2019)

Regie: Nawapol Thamrongrattanarit | 113 minuten | drama, romantiek | Acteurs: Chutimon Chuengcharoensukying, Sunny Suwanmethanont, Sarika Sartsilpsupa, Thirawat Ngosawang, Apasiri Chantrasmi, Patcha Kitchaicharoen, Wasu Pluemsakulthai, Bhumibhat Thavornsiri, Neennara Boonnithipaisit, Phachaya Ngamboonsin

Minimalisme is het helemaal. Voor Jean dan toch, een fraaie twintiger die na een verblijf in Zweden terugkeert naar haar moeder en broer in het ouderlijk huis in Bangkok. Jean moet die grote woning omvormen tot een werkruimte, niet alleen omdat ze dat wil maar ook omdat het een eis is van haar nieuwe werkgever. En dus haalt Jean een paar honderd vuilniszakken, stroopt haar mouwen op en gaat aan de slag. En dan merkt ze dat het niet meevalt om allerlei spulletjes weg te gooien waar herinneringen aan kleven, goede, slechte en die er tussenin.

In het lieve Thaise drama ‘Happy Old Year’ volgen we Jean tijdens haar grote schoonmaakactie. De film is verdeeld in hoofdstukken met titels uit de zelfhulp-opruimhoek van Marie Kondo. Maar bij Jean gaat het eigenlijk niet om spulletjes. Al snel ontdekken we dat al die achtergebleven rommel staat voor alle onverwerkte emotionele bagage die ze met zich meedraagt. De foto’s en de camera van de ex-vriend met wie ze het plots uitmaakte. De piano van de vader die het gezin in de steek liet. En dus gaat Jean op pad om met al die onafgemaakte verhalen in het reine te komen of om ze definitief los te laten.

De kracht van ‘Happy Old Year’ schuilt in de eerste plaats in het aandoenlijke karakter van onze heldin. Jean is een introverte meid die zichzelf best dapper vindt maar van binnen zo kwetsbaar is als wat. Aan het begin van de opruimactie roept ze nog stoer dat het allemaal een fluitje van een cent is, maar wanneer de eerste vuilniszakken worden weggehaald weet ze niet hoe snel ze de ophalers moet inhalen. Dit mooie mens wordt ook nog eens geweldig gespeeld door Chutimon Chuengcharoensukying, heel naturel, klein en geloofwaardig.

De andere acteurs spelen al even naturel, waardoor je in het begin bijna denkt dat je naar een documentaire kijkt. Het tempo is laag (maar niet té), de visuals en montage zijn lekker strak en emotionele scènes worden afgewisseld met gortdroge grappige scènes. Waarbij nooit de belangrijkste boodschap wordt vergeten: dat je als mens pas kunt groeien als je jouw persoonlijke bagage hebt geïnventariseerd en jezelf hebt losgemaakt van al het overbodige. Dat zoiets pijn doet, zien we in deze ontroerende, slimme en grappige film.

Henny Wouters

Waardering: 4