Holly (2023)

Regie: Fien Troch | 103 minuten | drama | Acteurs: Cathalina Geeraerts, Robbie Cleiren, Felix Heremans, Greet Verstraete, Serdi Faki Alici, Els Dekeukelier

Thuis is de koelkast nagenoeg leeg, op school wordt ze gepest en haar enige vriend Bart (Felix Heremans) is ook al een pispaaltje. Dat lijkt het treurige lot van de ingetogen tiener Holly (Cathalina Geeraerts). Tot ze zich op een dag afmeldt op school, omdat ze het gevoel heeft dat er ‘slechte dingen’ gaan gebeuren. En warempel, diezelfde dag breekt er een dodelijke brand uit in de school. Triest voor de slachtoffers en nabestaanden, maar voor Holly is het een soort nieuwe start.

Ze krijgt een vrijwilligersbaantje van de strenge maar empathische Anna (Greet Verstraete), die docent is op de school en ook liefdadigheidsprojecten organiseert. Het eerste klusje is helpen bij een busreis voor de nabestaanden van de slachtoffers. Bij dat uitstapje lijkt Holly een bijzondere gave te hebben: zelfs de meest verdrietige aanwezigen fleuren op, wanneer ze met haar praten en haar hand vasthouden.

Eenmaal weer thuis regelt Anna dat Holly ook anderen van hun verdriet verlost. Zo troost ze een rouwende moeder, een ziek jongetje en zelfs Anna’s echtgenoot (Serdi Faki Alici). Hij werkt ook op de school en is getraumatiseerd door de brand. Bovendien wil het hem en Anna maar niet lukken om een kind te krijgen, een probleem waarvoor het speciale talent ook hoop biedt. Holly raakt steeds meer verweven met haar ‘vrijwilligerswerk’, tot ze zich er helemaal in lijkt te verliezen.

De Belgische regisseur en schrijver Fien Troch zaait met ‘Holly’ (2023) zalige verwarring. Is de begaafdheid van het meisje nu echt of volledig uit haar duim gezogen? De indrukwekkende Geeraerts maakt de onduidelijkheid compleet. Je kunt haar zien als een onschuldige engel, als een berekenend kreng en alles ertussenin. Ook het personage Anna is lastig te duiden: is ze zo altruïstisch als ze doet voorkomen of juist extreem egoïstisch? Holly’s maatje Bart, uitgerekend een jongen met autisme, is nog de minst ondoorgrondelijke, al krijgt ook hij uiteindelijk een mystiek kantje.

Troch knoopt ongekunsteld diverse thema’s aan elkaar, zoals pesten en vriendschap, rouw en spiritualiteit. Haar verhaal stemt daarbij tot nadenken over de vraag in hoeverre een imago de identiteit kan beïnvloeden. Heel knap gedaan, hoewel eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het middendeel wat stroperig voelt en het einddeel onnodig verlengd is. Op het moment dat je al een strik om de film kunt doen volgen er nog enkele scènes.

‘Holly’ is een lekker raadselachtig en thematisch veelzijdig drama, waarin een Jomanda-achtig tienermeisje hoop moet bieden aan een rouwende gemeenschap. Met andere woorden: een bovennatuurlijk knappe film.

Ester Šorm

Waardering: 4

Bioscooprelease: 7 maart 2024