House of Fears (2007)
Regie: Ryan Little | 83 minuten | horror, thriller | Acteurs: Corri English, Sandra McCoy, Michael J. Pagan, Corey Sevier, Alice Greczyn, Eliot Benjamin, David Christenson, Kelvin Clayton, Shannon Engemann, Tomas Fernlund, K. Danor Gerald, Ashley Morgan, Cydney Neil, Brian Wimmer
Een spookhuis is een attractie die eigenlijk in geen enkel pretpark mag ontbreken. De bezoeker kan zich korte tijd laten onderdompelen in een griezelige fantasiewereld, zonder zich aan folteringen of andere groezelige fysieke en mentale beproevingen bloot te hoeven stellen. Dat denken de tieners in ‘House of Fears’ ook als ze nog voor de officiële opening het fonkelnieuwe spookhuis in hun woonplaats binnenglippen. In dit griezeltheater huizen echter duistere krachten. Het duurt dan ook niet lang voordat de naakte doodsangst zijn dreigende tronie laat zien en de jongeren in het nauw drijft. Het spookhuis verandert van een onschuldige attractie in een carnavalesk gruweltheater.
Het verhaal achter ‘House of Fears’ is een aardige prelude op een horrorfilm met potentie. Het achterliggende idee is dat de zes jongeren die het spookhuis betreden de confrontatie aan moeten gaan met hun grootste angsten. Krijgt de angst de overhand, dan komen de dreigende objecten die je fantasie of onderbewustzijn bevolken tot leven. Het spookhuis wordt bevolkt door een moorddadige vogelverschrikker, een griezelige monsterclown en lijkbleke dodengravers. Kogels en steekwapens hebben geen effect op deze monstra, waardoor het overwinnen van hun angst voor de hoofdprotagonisten de enige manier is om aan een wisse dood te ontsnappen. Dit idee van angst, die zich manifesteert door middel van een bepaalde moorddadige entiteit, wordt in ‘House of Fears’ redelijk uitgewerkt. Na een iets te lange aanloop, wint de film na een dik half uur gestaag aan spanning. Het spookhuis is afwisselend kleurrijk, duister, benauwend en mysterieus, kortom een mooi decor voor een griezelverhaal. Helaas knapt de spanningsboog net iets te snel, wat leidt tot een wat zouteloze en te voorspelbare slotakte. De spookhuisgriezels komen pas laat uit hun spelonken te voorschijn en worden niet bedeeld met al te veel screentime. De van diepgang gespeende personages dienen vooral als offerlammeren voor de machten van het kwaad, al kun je op twee vingers uitrekenen wie dit lot uiteindelijk bespaard zal blijven.
‘House of Fears’ is een redelijke huiverfilm, maar ook niet meer dan dat. Sfeerrijk en bij vlagen spannend, maar nergens echt origineel, vernieuwend of baanbrekend. Een of twee bezoekjes aan dit spookhuis zijn best de moeite waard, maar dan heb je het ook wel gezien.
Frank Heinen