Kin (2018)

Recensie Kin CinemagazineRegie: Jonathan Baker, Josh Baker | 103 minuten | drama, misdaad, science fiction, thriller | Acteurs: Myles Truitt, Jack Reynor, Dennis Quaid, Zoë Kravitz, James Franco, Carrie Coon, Ian Matthews, Gavin Fox, Stephane Garneau-Monten, Lukas Penar, Carleigh Beverly, Lily Gao, Michael B. Jordan

‘Kin’ gaat over de veertienjarige Eli (Myles Truitt). De puber komt uit een liefhebbend nest, waar alleenstaande vader (Dennis Quaid) met eerlijk hard werk net de eindjes aan elkaar knoopt. Moeder is nog niet zo lang geleden overleden. Eli raakt nogal eens in een gevecht op school (vanwege de goede redenen uiteraard) en ook het feit dat hij illegaal schroot verzamelt op verlaten bouwterreinen voor de verkoop is niet iets waar vader Hal blij mee is. Tot overmaat van ramp komt de volwassen zoon van Hal, Jimmy (Jack Reynor), net vrij uit de gevangenis. Vader en (oudste) zoon liggen al snel overhoop. Dat Jimmy wat criminelen geld schuldig is, wil ook niet echt helpen.

Net daarvoor heeft Eli in een afgelegen fabriekshal een bijzondere en griezelige ontdekking gedaan. Een aantal soldaten – volledig gekleed in een soort futuristische robot-outfit, liggen voor pampus of zelfs onthoofd in het donker. Eli vindt een geweldig uitziend wapen en neemt dit mee. Dikke kans dat hij dit binnenkort nodig zal hebben…

‘Kin’ is een bijzondere genremix van familiedrama, coming-of-age, roadtrip en actie, met science fiction elementen. Doorgewinterde commercial-makers en (tweeling)broers Jonathan en Josh Baker hebben één van hun eerste kortfilms, ‘Bag Man’ verwerkt tot een lange speelfilm, en vonden het familieband-onderdeel het belangrijkste. Dat betaalt zich uit in het scenario, dat op het eerste oog lijkt te gaan over het ontsnappen aan een zootje levensgevaarlijke criminelen, maar in de kern toch eigenlijk familierelaties en je ergens thuis voelen behandelt. Het wapen speelt uiteindelijk niet zo’n grote rol, maar vormt de verbinding tussen Eli’s wereld zoals wij die kennen en een hele nieuwe samenleving. Dat dat niet verder uitgewerkt wordt, lijkt te duiden op een vervolg, maar het kan ook maar zo het open einde zijn dat de broers bedoeld hebben. Verfrissend is dat ’Kin’ in ieder geval niet gebaseerd op een young adult roman, maar op origineel materiaal.

Toegegeven, er ligt een goed idee, of zelfs meer, aan ‘Kin’ ten grondslag. Het is jammer dat deze ideeën weliswaar goed uitgewerkt worden, maar dat het onvoldoende substantie is voor een speelfilm. Dat betekent namelijk dat er opvulmateriaal gevonden moet worden en dat wordt gevormd door bijvoorbeeld de introductie van Milly (Zoë Kravitz, oogverblindend als altijd). Haar ondankbare en overbodige rol – die van stripper met moederlijke gevoelens voor Eli – voelt aan alsof ze er aan haar dreadlocks bijgesleept werd.

Truitt is een belofte voor de toekomst, de jonge acteur weet het introverte karakter van zijn personage overtuigend te brengen. Jack Reynor doet vooral denken aan Chris Pratt, wat nogal afleidt, maar is goed gecast als de oudere Jimmy, die met name uitblinkt in het maken van verkeerde keuzes. Echt sympathiek wordt het personage niet, maar vanwege Eli’s lot hoop je toch dat hij tot inkeer komt. James Franco speelt ietwat over de top de gangster tegen wie Jimmy het op moet nemen, compleet met tattoos in zijn nek, wraakgevoelens en triggerhappy sidekicks. ‘Kin’ heeft net voldoende gewicht om geïnteresseerd te blijven en de Baker-broertjes geven zeker blijk van hun talent. Maar het heeft niet de impact die het had kunnen hebben.

Monica Meijer

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 20 september 2018
DVD- en blu-ray-release: 2 januari 2019