Letters to Juliet (2010)
Regie: Gary Winick | 105 minuten | komedie, romantiek | Acteurs: Amanda Seyfried, Gael García Bernal, Christopher Egan, Vanessa Redgrave, Franco Nero, Ashley Lilley, Anna Kuchma, Lidia Biondi, Daniel Baldock, Milena Vukotic, Marcia DeBonis, Luisa Ranieri, Marina Massironi, Peter Arpesella, Naeem Uzimann
Schijnbaar bevalt het Amanda Seyfried wel in Zuid-Europa. In ‘Mamma Mia!’ (2008) was het de Griekse zon die haar liet zingen en dansen, op zoek naar haar echte vader. In ‘Letters to Juliet’ gaat ze naar Italië en is ze wederom op zoek; dit keer naar iemands verloren liefde. Grappig detail: in beide films heet haar personage ook nog eens ‘Sophie’.
Deze Sophie komt bij wijze van huwelijksreis zonder voorafgaand huwelijk naar Verona met haar verloofde, Victor (Gael García Bernal). Deze overgepassioneerde – voor eten althans – latino is echter bezig met een eigen eettent in New York en heeft meer aandacht voor potentiële leveranciers en authentieke Italiaanse recepten dan voor Sophie. Uit armoede gaat ze dus maar vaak alleen op stap en belandt ze bij het beroemde balkon van Juliet, uit ‘Romeo & Juliet’. Ze is gefascineerd door de briefjes die toeristen van over de hele wereld daaronder op de muur plakken, in de hoop antwoord te krijgen van ‘liefdesdeskundige’ Juliet. En dat krijgen ze. Een groepje vrouwen met elk een eigen specialisme beantwoordt namelijk in naam van Juliet iedereen die ook een adres heeft achtergelaten. Sophie wordt uitgenodigd om hen te helpen en bij toeval stuit ze op een brief die al een halve eeuw oud is. Een brief van de Britse Claire (Vanessa Redgrave) die destijds niet durfde te kiezen voor haar grote Italiaanse liefde Lorenzo en daarop terugkeerde naar Engeland. Sophie besluit Claire alsnog terug te schrijven met een advies, onwetend of de brief haar nog zal bereiken. En of ze überhaupt nog leeft… Maar leven doet ze! Naar aanleiding van de brief komt ze samen met haar horkerige kleinzoon Charlie (Christopher Egan) zelfs helemaal naar Verona toe. Op zoek naar Lorenzo…
‘Letters to Juliet’ is in de eerste plaats pure Italië promotie. De keuken, de sfeer, de landschappen, de muziek, de historie (Romeo & Juliet), de auto’s en – last but not least – ouderwetse romantiek; alles zit er in ruime mate in en wordt op een bijzonder mooie manier in beeld gebracht. De kijker komt daardoor echt helemaal in Italiaanse sferen en de film is dan ook bij uitstek geschikt om in de zomer de theaters in te sturen. Zoet is het allemaal wel. Het zal geen verbazing wekken dat ‘Letters to Juliet’ geschikter is voor vrouwen dan voor mannen en dat is nog een understatement. Veel mannen zullen toch soms naar het welbekende teiltje willen grijpen… Maar refererend aan Romeo & Juliet; ook dat is natuurlijk een mierzoet verhaal. In dat licht bekeken is deze film wel mooi in dezelfde stijl blijven hangen. Men zou er zo een musical van kunnen maken. Het verhaal zit vol met de bekende liefdesclichés, maar is verder redelijk origineel. De ‘letters to Juliet’ bestaan echt en vormen een leuk uitgangspunt voor een romantische film. Daarbij ligt de focus hier op de verloren liefde van een vrouw van in de zestig. Dat is weer eens wat anders dan de gemiddelde teenage love affair. Al wordt die er uiteindelijk toch ook nog met de haren bijgesleept om het (jonge) publiek niet teleur te stellen. Het is jammer dat je alle gebeurtenissen ver, of liever héél ver van tevoren aan ziet komen. Verrassingen maken duidelijk geen onderdeel uit van dit project. Ook de toevalligheden in het verhaal zijn wel erg ongeloofwaardig. Uitgerekend Sophie vindt bijvoorbeeld de eerste de beste dag een brief van vijftig jaar oud… Yeah right!
Maar Amanda Seyfried is weer een plaatje en speelt haar rol overtuigend en dat laatste geldt zeker ook voor oudgediende Vanessa Redgrave. Christopher Egan zal ondanks zijn grote voeten in menig meisjesagenda verdwijnen na deze film en Gael García Bernal maakt hier vooral indruk als clown. Bernal – geen familie van – maakt in no time een karikatuur van zijn personage en dat gaat al snel irriteren. Gelukkig blijft zijn bijdrage na het begin beperkt. ‘Letters to Juliet’ is een redelijk originele, maar mierzoete zwijmelfilm geworden waarin je je heerlijk door het Italiaanse landschap kunt laten vervoeren. Mooie plaatjes, mooie mensen en op zoek naar ware liefde; wat wil een romanticus nog meer?!
Brian Ligtvoet
Waardering: 3
Bioscooprelease: 17 juni 2010