Malcolm & Marie (2021)

Recensie Malcolm & Marie CinemagazineRegie: Sam Levinson | 106 minuten | drama, romantiek | Acteurs: John David Washington, Zendaya

In deze bewogen tijd waarin ieders bewegingsvrijheid beperkt is, valt een film als ‘Malcom & Marie’, waarin twee mensen zich blootgeven binnen de muren van een benedenverdieping, goed te bevatten. Een klein verschil: dat huis is een prachtige luxe villa in Malibu. Dat dan weer wel.

Het is twee uur ’s nachts. Malcolm schenkt zichzelf een drankje in, zet een honingzoete Motown track op van James Brown en danst soepel de nacht in, samen met zijn vriendin Marie. Die avond is allesbepalend geweest voor het koppel, want het was de première van Malcolms filmdebuut. Dronken van de lofzang over zijn cinematografische geesteskind wil hij de avond afsluiten door het succes nog even door te nemen met Marie.

Nog steeds gekleed in een schitterende nauwsluitende galajurk besluit Marie dat ze wat moeten eten en terwijl Malcolm zijn relaas begint, maakt ze een nachtelijke versie van ‘mac-and-cheese’. Haar vriend beent door de woonkamer terwijl hij het verschil in recensies en retrospectie tussen blanke en zwarte filmmakers analyseert. Zijn talent als opkomende zwarte regisseur onderstreept hij nog even fijntjes. Niet geheel onterecht maar zijn toon raakt verhit en Marie ondergaat zijn tirade met een sigaret bij de achterdeur. Ze herkent dit patroon. Hij heeft wel vaker pedante gedachtespinsels waarop zij haar ongezouten mening geeft. Discussies doorspekt met overtuigingskracht vliegen over en weer. Zo ook vanavond.

Alleen zit haar deze avond iets anders dwars. Tijdens de première is Malcolm zijn levenspartner vergeten te bedanken in zijn speech. Pijnlijk omdat de film grotendeels op haar leven als ex-junkie is gebaseerd. Ze kookt van binnen om de doodsimpele reden dat hij niet eens de moeite genomen heeft om haar in het openbaar te bedanken. Bedanken voor haar verhaal als inspiratiebron, bedanken voor het succesvolle afkicken en haar simpelweg erkennen dat ze is wie ze is; de liefde van zijn leven.

‘Malcolm & Marie’ heeft een vliegende start. Je gaat eens even goed zitten voor deze nieuwkomer van Netflix, opgenomen tijdens de pandemie met een doordachte kleine bezetting. Het is een goede keuze van regisseur Sam Levinson om ijzersterk te openen in stijlvol zwartwit, een dijk van een soundtrack te draaien en in te zoomen op de intense dynamiek tussen twee zeer getalenteerde acteurs. De extensieve dialogen tussen de geliefden, gespeeld door Emmy winnares Zendaya (‘The Greatest Showman’ en ‘Spiderman: Home-Coming’) en de twaalf jaar oudere John David Washington (‘Tenet’ en ‘Book of Eli’), zijn zeker prachtig geconstrueerd en intelligent geschreven zonder de menselijke rancune tijdens een ruzie te vergeten.

Maar dat is ook gelijk de crux; daar blijft het bij. In de 100 minuten die daarop volgen, verandert er niets aan de ingrediënten van dit recept. Ruzie maken, afzoenen en vice versa. Als Malcolm haar vraagt wat haar die avond dwars zit antwoordt Marie: “Vanavond gaat er niets productiefs meer gezegd worden”. Helaas passen die rake woorden ook bij de kijkersbeleving van ‘Malcolm & Marie’.

Lisette van der Meij

Waardering: 3