Mémoires affectives (2004)
Regie: Francis Leclerc | 97 minuten | drama | Acteurs: Roy Dupuis, Guy Thauvette, Line Rodier, Maka Kotto, Nathalie Coupal, Stéphane Archambault, Martin Héroux, Johanne-Marie Tremblay, Karine Lagueux, Robert Lalonde, Rosa Zacharie, Maxime Dumontier, Alexandre Harvey-Cormier
Hoofdpersonage Alexandre (Roy Dupuis) raakte in coma na een botsing met een truck. Aangezien de bestuurder doorreed, is hij nu het slachtoffer van een misdrijf. Samen met een politieagente proberen ze via zijn fragmentarisch geheugen de puzzel op te lossen. Zo ontstaat er niet alleen een beeld van de dader maar duiken ook momenten uit zijn verleden op waaraan hij liever niet herinnerd wilde worden.
Als thriller is ‘Memoires Affectives’ niet indrukwekkend te noemen. Het onderzoek bestaat vooral uit wat één op één gesprekken met de agente. Van een spannende klopjacht is geen sprake. Wat dat betreft is het te futloos en eigenlijk gewoon saai. Aan de andere kant is de film een psychologisch drama. Alexandre leert zijn vrouw en dochter kennen die hij zich niet herinnert. Ook met zijn vriend en broer herenigt hij zich. Dan gebeuren er rare dingen. Zijn genezing gaat gepaard met een soort gave.
Als hij probeert te achterhalen wat er aan de hand is, komt hij tot de conclusie dat hij de gave heeft om in het geheugen van anderen te kruipen. Het levert een extra paranormale dimensie op in de zoektocht naar zichzelf en zijn verleden. Op zich een interessant gegeven, maar ook hiermee wordt niet creatief omgegaan. Hoofdpersoon Alexandre laat alles gelaten op zich afkomen en de film stevent nogal inspiratieloos op een redelijk voorspelbare climax af.
Stilistisch ziet het er erg fraai doch somber uit. Regisseur Leclerc heeft voor een monochrome teintloze look gekozen. Felle kleuren maken plaats voor zachte pastels. Weidse uitzichten over een ondergesneeuwd Quebec. De grauwe beeldtaal filtert het geheel in een deprimerende atmosfeer. Helaas staan de mooie visuals op zichzelf.
Het verhaal wordt nergens spannend of aangrijpend. Regisseur en bedenker Leclerc blijft op twee gedachten hinken. Hierdoor is ‘Mémoires Affectives’ noch als thriller noch als psychologisch drama erg geslaagd te noemen.
Jeroen Poldermans