Mona Lisa Smile (2003)

Regie: Mike Newell | 117 minuten | drama, komedie, romantiek | Acteurs: Julia Roberts, Kirsten Dunst, Julia Stiles, Maggie Gyllenhaal, Ginnifer Goodwin, Dominic West, Juliet Stevenson, John Slattery, Marcia Gay Harden

‘Mona Lisa Smile’ is erg toepasselijk voor de beroemde brede glimlach van Julia Roberts, maar dat is natuurlijk niet de enige verklaring voor de titel van deze film. Het slaat op de lach van Da Vinci’s beroemde model, die al jaren tot de verbeelding spreekt. Waar lacht ze om? Is het wel een echte lach? Is ze gelukkig? Ook de studentes van de vrouwenuniversiteit Wellesley College komen er achter dat niet altijd alles is wat het lijkt.

Regisseur Mike Newell kun je kennen van ‘Four Weddings and a Funeral’ (1994) met Hugh Grant in de hoofdrol en ‘Donnie Brasco’ (1997) met Al Pacino. Julia Roberts zet in ‘Mona Lisa Smile’ een geweldige rol neer als de feministische kunstgeschiedenis-professor Katherine Watson. Toch is het bijna jammer dat ze voor een bekende actrice hebben gekozen voor de rol van Watson, omdat de jongere actrices een beetje overschaduwd worden door Roberts. En dat terwijl de jonge talenten absoluut niet voor haar onder doen. Kirsten Dunst doet het geweldig als de bitse Betty Warren. Het eenentwintigjarige kindsterretje heeft al diverse grote films op haar naam staan. Menig vrouwelijke kijker was jaloers op haar, toen ze als twaalfjarige werd gekust door niemand minder dan Brad Pitt in ‘Interview with the Vampire’. Ze was ook te zien als het vriendinnetje van Spider-Man. Julia Stiles vertolkt de rol van de onzekere Joan Brandwyn. Stiles speelde in een aantal remakes van stukken van Shakespare, zoals ’10 Things I Hate about You’ (The Taming of the Shrew) en ‘O’, een moderne versie van Othello. Maggie Gyllenhaal, het zusje van Dunsts vriendje Jake, zet een overtuigende, sexy Giselle Levy neer.

Niet alle verhaallijnen en personages in ‘Mona Lisa Smile’ worden even diep uitgewerkt. Toch boeit het verhaal elke minuut. Mede door de kleding, muziek, dans en natuurlijk de denkwijze waan je je in de jaren vijftig. Het is jammer dat de plot ontzettend Amerikaans is en daardoor net zo voorspelbaar als de gemiddelde romantische komedie.

Roosmarijn Andringa

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 22 januari 2004