My Atomic Beloved (2008)
Regie: Amirali Navaee | 18 minuten | korte film, romantiek | Acteurs: Laleh Alavi. Mohamad Abbasi
‘My Atomic Beloved’ begint met de filosofische woorden “As you remember, your fears will vanish”. Een mooie uitspraak die waarheid wordt in de korte film van regisseur Amarali Navaee. Het zal je gebeuren, dat je hoort dat er op een bepaald tijdstip een atoombom gegooid wordt op je woonplaats. Het overkomt de inwoners van Teheran, in deze fictieve vertelling van de Israëlische dansfilmmaker. Een jongeman, gespeeld door Mohamad Abbasi, wordt gebeld door zijn (ex?) geliefde Laleh om afscheid te nemen. Laleh, zo horen we, wilde altijd Teheran zien als het leeg en verlaten was, zodat ze het makkelijk kan bekijken. Haar droom komt uit – al is droom in deze context wat wrang – en als Mohamad bij haar appartement aan is gekomen is ze niet thuis. Hij vermoedt dat ze aan het rondwandelen is.
De betekenis van de boodschap dat er een bom neer zal komen komt vreemd genoeg pas als een mokerslag aan als er iemand over de voor het appartement zittende jongeman heenstapt en in zijn vlucht roept :”Laten we gaan man, er blijft niets van je over!” Onze hoofdpersoon gaat er echter niet vandoor, hij besluit te wachten tot Laleh terugkeert. Terwijl hij op haar wacht, herinnert hij zich hun tijd samen, een gelukkige tijd, waarin zij samen dansten (ze waren professionele dansers bij een underground theatergroep). Laleh is gefascineerd door roem en Marilyn Monroe, we zien haar kijkend naar ‘Some Like it Hot’, terwijl ze de teksten van La Monroe woordelijk meepraat. De kamervullende poster van de wulpse actrice krijgt nog een belangrijke rol in de film, het statement dat de twee hiermee lijken te willen geven is veelzeggend en zorgt tevens voor een krachtig beeld dat lang nadat de film is afgelopen op je netvlies gebrand blijft.
De cinematografie is meestal van hoge kwaliteit. Ongebruikelijke camerastandpunten en creatieve inzet van zwart-wit composities en kleur maken dat ‘My Atomic Beloved’ blijft boeien. Beeldschoon is ook het shot waarin we Mohamad tegen een strakblauwe lucht in silhouet zien dansen, terwijl er een geeloranje paraglider door het beeld vliegt, vergezeld door de mijmering dat misschien Marilyn wel voorbij zal vliegen om hen mee te nemen. ‘My Atomic Beloved’ is een film die intrigeert en dankzij de aftellende klok (eerst nog achteneenhalf uur voor de atoombom valt, uiteindelijk nog luttele seconden) blijft de spanningsboog strak.
Monica Meijer