Oculus (2013)
Regie: Mike Flanagan | 103 minuten | horror | Acteurs: Karen Gillan, Brenton Thwaites, Katee Sackhoff, Rory Cochrane, Annalise Basso, Garrett Ryan, James Lafferty, Miguel Sandoval, Kate Siegel, Scott Graham, Michael J. Fourticq, Katie Parker, Justin Gordon, Bob Gebert
Vroeger dacht men dat spiegels je ziel konden vangen. Na een sterfgeval dekte men ze af, anders kon de dode de ziel van de levenden meesleuren naar het hiernamaals. De spiegel in de horrorfilm ‘Oculus’ maakt slachtoffers door hallucinaties op te roepen. Zo denkt hoofdpersoon Kaylie dat ze een appel eet, terwijl ze eigenlijk kauwt op een gloeilamp… Of toch niet? Het is een akelig beeld, een mond vol bloed en glas, maar oh zo invoelbaar, en dat is precies waarom ‘Oculus’ zo goed werkt.
Het verhaal begint als de 21-jarige Tim Russell (Brenton Thwaites) wordt ontslagen uit de psychiatrische inrichting waar hij sinds zijn tiende verbleef. Na vele uurtjes op de sofa van de therapeut is hij in het reine gekomen met zijn verleden. Zijn vader Alan (Rory Cochrane) martelde en vermoordde zijn moeder Marie (Katee Sackhoff), waarna de kleine Tim zijn vader doodschoot. Tims oudere zus Kaylie (Karen Gillan) herinnert zich de gebeurtenissen anders. Volgens haar dreef een antieke spiegel in Alans werkkamer het gezin tot waanzin. Ze heeft een plan bedacht om te bewijzen dat er een bovennatuurlijke kracht in het object huist. Hiervoor heeft ze de hulp van haar broer nodig, maar die staat niet te trappelen om zijn geestelijke gezondheid op het spel te zetten.
‘Oculus’ is gebaseerd op de korte film ‘Oculus – Chapter 3: The Man with the Plan’ van regisseur Mike Flanagan. Hierin gaat een man de confrontatie aan met een demonische spiegel. Het kortje werd goed ontvangen en Flanagan werd gevraagd het concept te bewerken tot avondvullende speelfilm. Dat deed hij door twee parallelle verhaallijnen te introduceren. De één speelt zich af in het heden, de ander in het verleden. Terwijl Kaylie en Tim teruggaan naar hun ouderlijk huis en Kaylies ingenieuze plan in werking zetten, zie je wat er destijds met het gezin Russell is gebeurd. Deze opzet werkt uitstekend. Voor de kijker is het duidelijk dat Kaylie en Tim in dezelfde fuik worden gezogen als twaalf jaar geleden en dat voert ze naar een gruwelijke en onvermijdelijke ontknoping.
‘Oculus’ bevat een paar scènes die er flink inhakken, maar moet het meer van dreiging dan van gore hebben. Ons hoor je daar niet over klagen. Flanagan verweeft hallucinatie, werkelijkheid en waanzin op een meesterlijke manier, waardoor je ook als kijker soms niet weet wat nou echt is en wat niet. Bovendien hebben de acteurs iets om hun tanden in te zetten – en dan hebben we het niet alleen over gloeilampen. De jonge Thwaites doet het prima en Gillan (Amy Pond uit ‘Dr. Who’) zet een intelligent, gelaagd personage neer. Je moet wel bewondering hebben voor de manier waarop Kaylie de spiegel uit de tent lokt, maar aan de andere kant schuilt er iets naars in haar gedrevenheid. Ze gebruikt een hond als lokaas en als ze op camera de bloedige geschiedenis van de spiegel uit de doeken doet, klinkt daar bijna een duivels plezier in door. Aanrader!
Paula Koopmans
Waardering: 4
Bioscooprelease: 17 april 2014
DVD- en blu-ray-release: 14 oktober 2014