Reservoir Dogs (1992)

Regie: Quentin Tarantino | 99 minuten | drama, misdaad, thriller | Acteurs: Harvey Keitel, Tim Roth, Michael Madsen, Steve Buscemi, Chris Penn, Lawrence Tierney, Quentin Tarantino, Edward Bunker, Randy Brooks, Kirk Baltz, Michael Sotile, Steve Wright, Rich Turner, David Steen, Tony Cosmo, Stevo Polyi

Toen George Baker voor het eerst ‘Reservoir Dogs’ zag, dacht hij te maken te hebben met de zoveelste B-film waarin een van zijn nummers was verwerkt. Pas na een aantal keren kijken, kreeg de Nederlandse zanger langzaam door dat Little Green Bag dit maal gebruikt was voor een klein meesterwerk.

Het zij hem vergeven. Ook de jury van het Sundance filmfestival liet het nu legendarische debuut van de Amerikaanse regisseur Quentin Tarantino in 1992 volledig links liggen. Onterecht, zo zou al snel blijken. ‘Reservoir Dogs’ groeide uit tot een klassieker en de stijl van Tarantino is sindsdien talloze malen geïmiteerd.

In ‘Reservoir Dogs’ wordt het niet bijster originele verhaal over een mislukte diamantroof op een bijzondere manier verteld. De film opent met een scène waarin de criminelen lunchen in een café en ondertussen discussiëren over triviale onderwerpen als het thema van een nummer van Madonna en het feit of de serveerster al dan niet een fooi moet krijgen. Een op het eerste gezicht onbetekenend gesprek dat weinig met de plot te maken heeft.

Maar het zijn juist dergelijke scènes die ‘Reservoir Dogs’ bijzonder maken. Ze vertellen de kijker twee belangrijke dingen. In de eerste plaats wordt duidelijk hoe criminelen die elkaar niet kennen en totaal verschillend zijn toch een soort band krijgen. Maar belangrijker nog is dat Tarantino hiermee aantoont dat ook boeven mensen zijn die over hele normale onderwerpen kunnen praten.

Ook het feit dat ‘Reservoir Dogs’ op niet-chronologische wijze wordt vertelt, draagt bij aan het bijzondere gevoel dat deze film oproept. Tarantino verhaspelt de redelijk eenvoudige plot tot een puzzel die zijn afbeelding slechts stukje bij beetje prijsgeeft. Twee jaar later zou hij hetzelfde doen met Pulp Fiction, waarmee de regisseur definitief zijn naam vestigde.

Ondanks de flashbacks kent de film een hoog tempo. ‘Reservoir Dogs’ is als een achtbaan die net op het moment dat je denkt even te kunnen bijkomen, genadeloos een steile afdaling inzet. Het vele bloed en een gruwelijke marteling zorgen voor een enerverende rit. Toch is ‘Reservoir Dogs’, evenmin als zijn opvolgers, een actiefilm. Tarantino is een acteursregisseur die vooral geïnteresseerd is in wat zijn personages denken, van welke muziek ze houden en waarover ze met elkaar praten.

‘Reservoir Dogs’ zou waarschijnlijk pas vele jaren later zijn verschenen als Harvey Keitel destijds niet een van de hoofdrollen in de film zou hebben geaccepteerd. Voor de onbekende Tarantino was een megaster op de loonlijst een toegangspas tot de grote studio’s en het benodigde budget. Maar Keitel werd niet vanwege zijn naam uitgekozen. In onder meer ‘Pulp Fiction’ en ‘From Dusk Till Dawn’ gebruikte Tarantino hem opnieuw. En in alle drie de films laat hij zien dat hij een geweldige acteur is. Ook Michael Madsen en Tim Roth, die beide een bendelid spelen, zouden later een prominente rol krijgen in producties van Tarantino.

Met ‘Reservoir Dogs’ introduceerde Tarantino een nieuw genre dat later bekend zou worden onder de naam nouvelle violence. Door het succes van de film waagden veel regisseurs zich aan de stijl van de meester door criminelen de meest absurde gesprekken te laten voeren. Maar Tarantino bleek niet te overtreffen, behalve door zichzelf. Met ‘Pulp Fiction’ maakte hij in 1994 een nóg betere film.

Jeroen Savelkouls

Waardering: 4.5

Bioscooprelease: 5 augustus 1993