Savage Messiah (2002)

Regie: Mario Azzopardi | 120 minuten | drama | Acteurs: Polly Walker, Luc Picard, Isabelle Blais, Isabelle Cyr, Julie La Rochelle, Pascale Montpetit, Elizabeth Robertson, Domini Blythe, John Dunn-Hill, Kyra Azzopardi, Tony Robinow, Claude Préfontaine, Susan Glover, Robert Higden, Marie-Julie Rivest

Wat je als eerste opvalt bij deze film is het slechte hoesje. Je verwacht niet dat er zo’n goedkoop gefabriceerde kaft zo’n schitterende film schuil gaat. En dat ‘Savage Messiah’ onder die categorie valt kun je nu lezen.

‘Savage Messiah’ is een waargebeurd verhaal. Vaak is dat een teken dat het een film is die voor RTL 5-kijkende huisvrouwen is gemaakt, maar bij deze Canadese tv-film is dat niet het geval. ‘Savage Messiah’ gaat over de Canadese sekteleider Roch Thériault (Luc Picard). De charismatische sekteleider richtte zijn eigen commune op van acht vrouwen en 26 kinderen.

In een afgelegen bos bleef de sekte zoveel mogelijk uit de buurt van de stad. Paula Jackson(Polly Walker) is een sociaal werkster met een traumatisch verleden. Ze is naar Canada gevlucht om haar gewelddadige ex-vriend te ontlopen. Als zij de verhalen over de sekte hoort vermoedt ze dat de sekte Thériault niet deugt. Ze besluit op onderzoek uit te gaan en al snel ontdekt ze gruwelijke geheimen die de commune verbergt.

De grote kracht van deze film is het spel van de acteurs. De rol van Roch wordt gespeeld door de hier totaal onbekende acteur Luc Picard. De intensiviteit waarmee Picard zijn personage speelt is ongelooflijk goed. Hij weet van Thériault een charismatisch persoon te maken, zonder dat je vergeet dat het een manipulator en sadistisch mens is. De uiterlijke gelijkenis met de echte sekteleider is treffend. Picard won terecht de Canadese variant van de Oscar, de Genie award 2003, voor beste acteur.

De vrouwelijke hoofdrol in ‘Savage Messiah’ wordt gespeeld door de Engelse actrice Polly Walker. Ze weet haar redelijk clichématige rol prima uit te diepen. Het knappe aan haar personage is dat zij een echte sterke vrouw neerzet en geen weerloos slachtoffer. Het karakter ‘de mishandelde vrouw op de vlucht voor boze ex’ is zo vaak gebruikt dat het een cliché is geworden.

Maar Walker geeft haar personage echt een karakter. Ze is niet zielig en bang. Jackson is in het verleden gekwetst en dat heeft sporen na gelaten. De vrouw is erg koppig en niet komt in eerste instantie ook niet sympathiek over. Ze dramt door en probeert haar wil op te leggen, kortom een echt mens met haar goede en zwakke kanten. De chemie tussen haar en Picard is erg indrukwekkend. Als ze samen in een scène zitten dan spetteren ze het doek af.

Regisseur Mario Azzopardi weet echt het beste uit zijn acteurs te halen. Redelijk uniek gezien zijn eerdere B-filmproducties. De minimalistische muziek van componist Haim Elfman versterkt de grimmige sfeer. Is deze film dan een moderne klassieker?

Nee, dat niet. De andere acteurs halen bij lange na niet het niveau van de hoofdrolspelers. Echt storend is dat niet aangezien zij maar kleine rolletjes hebben.

Frank v.d. Ven