Sweet Revenge – The Revengers’ Comedies (1998)

Regie: Malcolm Mowbray | 86 minuten | komedie | Acteurs: Sam Neill, Helena Bonham Carter, Rupert Graves, Kristin Scott Thomas, Martin Clunes, Steve Coogan, John Wood, Liz Smith, Anita Dobson, Charlotte Coleman, Adrian Scarborough

Een behoorlijke sterrencast voor deze onbekende TV-film. De plot is lichtelijk gebaseerd op Hitchcock’s ‘Strangers on a Train’ hetgeen al eerder is gedaan met ‘Once You Kiss a Stranger’ uit 1969 en ‘Throw Momma from the Train’ uit 1987.

De film is gesitueerd in de Engelse Upper-class. De wereld van de grote landhuizen, pofbroeken, vossenjacht en paardensport. Sam Neill maakte deze film vlak na ‘The Horse Whisperer’ waarin hij eveneens speelde tegenover Kristin Scott Thomas. Hij speelt in ‘Sweet Revenge’ een voor hem bekend personage: een kleurloze, sympathieke en serieuze man. Denk aan ‘Jurassic Park’, ’The Horse Whisperer’ en ‘A Cry in the Dark’. Het vuur komt van de twee actrices. Helena Bonham Carter steelt de show als een psychopathische suïcidale vrouw van stand vol wraakzucht. Om Henry Bell (Sam Neill) te helpen wordt ze de secretaresse van de baas van Henry wat enige grappige tenenkrommende scènes oplevert.
Tegelijkertijd moet Henry het leven gaan verpesten van een zekere Imogen Staxton-Billing. Deze fraaie aristocratische naam krijgt actrice Kristin Scott Thomas toebedeeld. Langzaam maar zeker blijkt Imogen niet de bitch te zijn als wordt beweerd en…jawel…ze wordt op Henry verliefd. Een rol die Kristin Scott Thomas toevertrouwd is. Ingetogen gepassioneerd zoekt ze terloops oogcontact, het haar achter de oren wrijvend met een afwezige glimlach. Maar natuurlijk niet zo gepassioneerd als in ‘The English Patient’, want we hebben hier met een komedie te maken. De humor is heel degelijk. Vooral veel ‘gek doen in de stiff Upper-class’. Zo zien we Sam Neill even in een raar knalgeel/paars clownesk pak rondlopen.

‘Sweet Revenge’ moet het niet van de humor hebben, maar vooral van het leuke ongedwongen acteerwerk en het Engels aristocratische sfeertje. De transformatie van Helena Bonham Carter van een aantrekkelijke chique bitch in een supertruttige tiepmiep mag ingelijst worden.

Al met al toch aangenaam kluchtig vermaak voor laten we zeggen een saaie dinsdagavond.

Jeroen Poldermans