The Fine Art of Love (2005)

Regie: John Irvin | 102 minuten | drama | Acteurs: Jacqueline Bisset, Hannah Taylor-Gordon, Natalia Tena, Anna Maguire, Anya Lahiri, Emily Pimm, Mary Nighy, Urbano Barberini, Silvia De Santis, Eva Grimaldi, Enrico Lo Verso, Galatea Ranzi, Tomás Hanák, Zuzana Rihova, Jan Unger, Marek Vasut, Lucie Vondrácková

‘Mine Ha Ha – The Fine Art of Love’ is gebaseerd op een novelle van de Oostenrijkse auteur Frank Wedekind. De oorspronkelijke titel hiervan luidde: Mine Ha Ha or the Physical Education of Young Girls. Het zal ongetwijfeld vanwege commerciële overwegingen zijn dat die titel is veranderd. Jammer is dat wel. De dubbelzinnigheid van de originele titel is een stuk veelzeggender. Daarbij heeft deze verfilming bijzonder weinig met Fine Art te maken en met Love al evenmin.

‘The Fine Art of Love’ speelt zich af aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog, in een meisjesinternaat dat banden heeft met de Midden-Europese adel. Dit decadente milieu is uiterst geschikt voor een film over onschuld en verdorvenheid, macht en machtsmisbruik en seks als privilege.

Om dit naargeestige verhaal recht te doen is een meesterlijke regisseur vereist, met een tegelijk compromisloze en fijnzinnige aanpak. De Brit John Irvin is dan wel de laatste aan wie je denkt. Deze veteraan, vooral bekend van oorlogsdrama’s als ‘Hamburger Hill’ en ‘The Dogs of War’, is de hele film vergeefs op zoek naar de juiste toon. Soms truttig, dan weer ranzig, dan weer volkomen stuurloos, laveert ‘The Fine Art of Love’ tussen oubollige kitsch, onbegrijpelijk geweld en weinig opwindende erotiek. De enkele gewelddadige scènes zouden je eigenlijk een mokerslag moeten bezorgen maar wekken nu alleen maar verwondering en schaamte. Dat laatste geldt nog sterker voor al die onvolgroeide meisjesborsten die we levensgroot in beeld krijgen.

Het is daarbij triest te zien hoe de cast worstelt met het materiaal en de vaak onbeholpen dialogen. Jacqueline Bisset redt het nog op ervaring, maar Enrico Lo Verso wekt continue de indruk op de verkeerde set te zijn beland. Alleen de jonge Hannah Taylor Gordon en de iets oudere Silvia de Santis compenseren met hun gezichtsexpressie iets van wat de dialogen moeten ontberen. Maar ook zij weten het clichématige van hun personages nooit te overstijgen.

Tot overmaat van ramp vliegt het drama op het eind volledig uit de bocht, waardoor iedere emotionele impact voorgoed de nek wordt omgedraaid. Dat alles zorgt ervoor dat ‘Mine Ha Ha – The Fine Art of Love’ een ongelukkige combinatie is geworden van ‘The Magdalene Sisters’, ‘Bilitis’ en ‘Die Heisse Nächte von Wachtmeisterin Helga’. En dat klinkt ongetwijfeld leuker dan het is.

Henny Wouters

Waardering: 1.5

Bioscooprelease: 4 mei 2006